Sunday, 19 January 2020

ശ്രീ രാമന്റെ വനസഞ്ചാരം


ശ്രീ രാമന്റെ വനസഞ്ചാരം

രാമായണത്തില്‍ ശ്രീ രാമന്റെ മഹാപ്രസ്ഥാനം വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്. രാമന്റെ വനസഞ്ചാരത്തിന് രണ്ടു ഘട്ടങ്ങള്‍ പറയാം. ഒന്നാമത്തെ ഘട്ടം 15 വയസ്സ് മാത്രമുള്ള രാമനെയും അനുജന്‍ ലക്ഷ്മണനെയും വിശ്വാമിത്ര മുനി വന്നു കൂട്ടി കൊണ്ടു പോകുന്ന ഭാഗമാണ്. നീണ്ട 14 വര്‍ഷത്തെ മഹായാത്രക്കു വേണ്ടിയുള്ള ഒരു ഫോറസ്ട്രി ട്രെയിനിംഗ് ആയിരുന്നു വിശ്വാമിത്രനുമായുള്ള യാത്ര.

'ജ്ഞാനമാവാസ്യ തോറും പിതൃദേവാദികളെ
ധ്യാനിച്ചു ചെയ്തീടുന്ന യാഗത്തെ മുടക്കുന്നോര്‍
മരീച സുബാഹു മുഖ്യന്മാരാം നക്തഞ്ചാര
ന്മാരിരുവരുമനുചരന്മാരായുള്ളോരും
അവരെ നിഗ്രഹിച്ചു യാഗത്തെ രക്ഷിപ്പാനായ
വനീപതേ രാമദേവനയായക്കണം'

ഇതായിരുന്നു ദശരഥനോട് വിശ്വാമിത്രന്‍ അപേക്ഷിച്ചത്.

അയോധ്യയില്‍ നിന്നും 20 കി.മി ദൂരെയാണ് സരയു. ഈ സരയു (ഇപ്പോഴത്തെ ആസംഗഡ, ഉത്തര്‍പ്രദേശ്) ഭാഗം കടന്നാണ് കുമാരന്മാരും മുനിയും പോയത്. യാത്രയില്‍ മുനി അതി വിശിഷ്ടമായ രണ്ട് മന്ത്രങ്ങള്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് കൊടുക്കുന്നുണ്ട് ബലയും അതിബലയും. ദാഹം, വിശപ്പ് ഇവ അറിയാതിരിക്കാനാണത്. തുടര്‍ന്ന് അവര്‍ ഗംഗ കടന്ന് മുന്നോട്ട് സഞ്ചരിച്ചു താടാക വനത്തിലെത്തി. താടക അതിഭയങ്കരിയായ രാക്ഷസിയായിരുന്നു. ആയിരം ആനകളുടെ ശക്തിയുള്ളവള്‍.

'അവളെ പേടിച്ചാരും നേര്‍വഴി നടപ്പീല
ഭൂവനവാസി ജനം, ഭുവനേശ്വരി പോറ്റി'

എന്നാണ് വിശ്വാമിത്രന്‍ താടകയെ വിശേഷിപ്പിച്ചത്. വിശ്വാമിത്രന്റെ നിര്‍ദ്ദേശത്തില്‍ രാമന്‍ താടകയെ വധിക്കുന്നു. ഈ പ്രദേശം ബീഹാറിലുള്ള ബക്‌സര്‍ മേഖയാണ് എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. രാമലക്ഷ്മണന്മാര്‍, മാരീചന്‍, സുബാഹു എന്നിങ്ങനെ ശക്തന്മാരായിരുന്നു. രണ്ടു രാക്ഷസന്മാരെ കൊന്നു. ഇപ്പോഴും ഗംഗാതീരത്ത് ഈ പേരുകളിലുള്ള സ്ഥലങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ബക്‌സര്‍ ഭാഗത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു ഗൗതമാശ്രമവും. അവിടെ വച്ച് അഹല്യക്ക് ശാപമോക്ഷം രാമന്‍ കൊടുത്തു. തുടര്‍ന്ന് വിശ്വാമിത്രന്റെ ആശ്രമത്തിലേയ്ക്ക് രാമലക്ഷ്മണന്മാര്‍ പോയി. ബീഹാറിലെ മധുബാനി പ്രദേശത്തായിരുന്നു വിശ്വാമിത്രന്‍ പുതിയ ആശ്രമം വച്ചത്. വിശ്വാമിത്രന്‍ ഇവിടെ നിന്നും യുവാക്കന്‍മാരെ ജനകന്റെ രാജധാനിയില്‍ എത്തിച്ചു. ത്രയംബകം എന്ന ചാപം ഓടിച്ചു ശ്രീ രാമന്‍ സീതയെ നേടുന്നത് ഇവിടെ വച്ചാണ്. ഇന്ത്യയുടെ അതിര്‍ത്തിയില്‍ നിന്നും നേപ്പാളിലേയ്ക്ക് 20 കിലോ മീറ്റര്‍ സഞ്ചരിച്ചാല്‍ ജനകപുരിയില്‍ എത്താം.

'ഇടി വെട്ടിടും വണ്ണം വില്‍മുറിഞ്ഞോച്ച കേട്ടു
നടുങ്ങി രാജാക്കന്മാര്‍ ഉരഗങ്ങളെപ്പോലെ
മൈഥിലി മയില്‍ പേടപോലെ സന്തോഷം പൂണ്ടാള്‍
കൗതുകമുണ്ടായ് വന്നു ചേതസി കൗശികനും.'

എന്നാണ് ഇതേപറ്റി തുഞ്ചത്ത് ആചാര്യന്‍ വര്‍ണ്ണിക്കുന്നത്. ഇനി രണ്ടാമതോരിക്കല്‍ കൂടി രാമന്‍ സഞ്ചാരം ആരംഭിക്കുന്നത് കൈകേയിയുടെ ആവശ്യപ്രകാരം 14 വര്‍ഷത്തെ വനവാസ കാലത്തിലാണ്. ഇന്ത്യയുടെ ഹൃദയത്തിലൂടെയുള്ള വലിയ സഞ്ചാരമായി ഇതിനെ കാണണം.

'ഇപ്പോള്‍ ഭുജിപ്പാനവസരമില്ലമ്മേ
ക്ഷിപ്രമരണ്യവാസത്തിനു പോകണം
മുല്‍പാടു കേകയ പുത്രിയായമ്മക്ക്
മല്പിതാരണ്ടു വരം കൊടുത്തീടിനാള്‍
ഒന്നു ഭരതനെ വാഴിയ്ക്കയെന്നതും
എന്നെ വനത്തിനയക്കെന്നു മറ്റേതും.'

ഇങ്ങനെ കൌസല്യ മാതാവിനോട് രാമന്‍ പറയുന്നുണ്ട്. രാജ വേഷങ്ങള്‍ അഴിച്ചു വച്ചശേഷം മരവുരിയണിഞ്ഞാണ് രാമനും ലക്ഷ്മണനും കൂടെ സീതയും സുമന്ത്രരുടെ തേരില്‍ കയറി കാട്ടിലേക്ക് പോകുന്നത്.

'ധന്യവസ്ത്രങ്ങള്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു രാഘവന്‍
വന്യചീരങ്ങള്‍ പരിഗ്രഹിചീടിനാന്‍'

എന്ന് പറയുന്നു. അയോദ്ധ്യയില്‍ നിന്നും ഉദ്ദേശം 20 കി,മീ. സഞ്ചരിച്ചാല്‍ തമസാ നദിയായി. ഈ തമസാ നദിവരെ അയോദ്ധ്യാ വാസികള്‍ രാമനോടൊപ്പം കൂടെ പോയി. അന്ന് അര്‍ദ്ധരാത്രി ജനങ്ങള്‍ അറിയാതെ രാമന്‍ ഒളിച്ചു പോയി തമസാ നദിക്കരയില്‍ രാത്രി ഉറങ്ങി,

'ശ്രീ രാമനും താമസാനദി തന്നുടെ
തീരം ഗമിച്ചു വസിച്ചു നിശാമുഖേ
പാനീയ മാത്രമുപജീവനം ചെയ്ത്
ജാനകിയോടും നിരാഹാരനായൊരു
വൃക്ഷ മൂലേ ശയനം ചെയ്തുറങ്ങിനാന്‍.'

ഗുഹന്‍ ശ്രുംഗി വേരം എന്ന തന്റെ രാജ്യത്തു നിന്ന് ശ്രീരാമനെ കാണാന്‍ വരുന്നു. മരച്ചുവട്ടില്‍ കിടക്കുന്ന രാമനെയും സീതയേയും കണ്ടു ദു:ഖിക്കുന്നു. തുടര്‍ന്ന് രാമന്‍ ഗുഹനുമൊത്തു വനത്തില്‍ കയറി പ്രയോഗയിലേക്കാന് പോയത്. ഗംഗ, യമുന, സരസ്വതി, എന്നി നദികളുടെ സംഗമ ഭൂമിയായ പ്രയാഗ സംഗത്തിലായിരുന്നു, പ്രസിദ്ധമായ ഭരദ്വാജമുനിയുടെ ആശ്രമം. ആശ്രമം കാണിച്ച ശേഷം ഗുഹന്‍ തിരികെ മടങ്ങി. ഭരദ്വാജാശ്രമത്തില്‍ പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുമ്പ്

'വൈദേഹി തന്നോട് കൂടവേ രാഘവന്‍
സോദരനോട് മൊരു മൃഗത്തെ കൊന്നു'

മാനിനെ വേട്ടയാടി അവര്‍ ഭക്ഷിക്കുന്ന രംഗം ഇങ്ങനെയാണ് എഴുത്തച്ഛന്‍ പറയുന്നത്. ഭരദ്വാജാശ്രമത്തില്‍ നിന്ന് രാമന്‍ വീണ്ടും യാത്ര തുടര്‍ന്നു. തുടര്‍ന്ന് കാളിന്ദി കടന്ന് വാല്‍മീകിയുടെ ആശ്രമത്തില്‍ എത്തുകയാണ്. നായകന്‍ കവിയെ കാണുന്ന അപൂര്‍വ്വത. ഈ സ്ഥലം ഇന്നത്തെ ഉത്തര്‍ പ്രദേശിലെ ചിത്ര കൂടം ആണ്. യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വാല്‍മീകിയുടെ നിര്‍ദ്ദേശപ്രകാരമാണ് രാമന്‍ ചിത്ര കൂടത്തില്‍ തന്റെ ആശ്രമം ഉണ്ടാക്കുന്നത്. ദശരഥ മരണ വാര്‍ത്തയുമായി വന്ന ഭരതന്‍ ചിത്ര കൂടത്തില്‍ വന്നാണ് രാമനെ കാണുന്നതും പാദുകങ്ങള്‍ വാങ്ങിച്ച് കൊണ്ട് പോകുന്നതും ഇവിടെ വച്ചാണ്. ശ്രീ രാമന്‍ പിതാവിന്റെ ദേഹ വിയോഗം അറിയുന്നതും മന്ദാകിനിയില്‍ ബലി ഇടുന്നതും ഈ സമയത്താണ്.

'ഉത്തര തീരേ സുരസരിത സ്ഥലേ
ചിത്രകൂടാദ്രി തന്‍ പാര്‍ശ്വേ മഹാശ്രമേ
ഉത്തമ പുരുഷന്‍ വാഴുന്നു
പുഷ്പഫലദല പൂര്‍ണ്ണവല്ലീ തരു
ശഷ്പരമണീയ കാനന മണ്ഡലേ
അമ്രകദളീ ബകുളപനസങ്ങള്‍
ആമ്രാതകാര്‍ജ്ജുന നാഗപുന്നാഗങ്ങള്‍
കേര പുഗങ്ങളും കോവീദാരങ്ങളും

മാവ്, വാഴ, ഇലഞ്ഞി, പ്ലാവ്, നീര്‍മരുത്, വെറ്റില, ജാതി, തെങ്ങ്, കവുങ്ങ്, മന്ദാരം, ചെമ്പകം, അശോകം എല്ലാം നിറഞ്ഞ ഒരു മനോഹര പ്രദേശമായിരുന്നു ചിത്രകൂടം. ഈ ചിത്രകൂടത്തില്‍ 2 വര്‍ഷത്തില്‍ താഴയേ രാമന്‍ താമസിച്ചുള്ളു അയോദ്ധ്യാ വാസികള്‍ വരുമെന്ന ഭയത്താല്‍ ഈ സ്ഥലവും ഉപേക്ഷിച്ചു.

ചിത്രകൂടത്തിനുശേഷം രാമന്‍ ഘോര വനത്തിലേക്കിറങ്ങി. ആദ്യമായി അത്രിയുടെ ആശ്രമത്തിലെത്തി ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയ രാമന്‍ വിധാന്‍ എന്ന അസുരനെ വധിച്ചു. ഉത്തര്‍ പ്രദേശിലെ അമരാവതിക്കടുത്ത് വിരാധ്കുണ്ട് ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. ഇവിടെ നിന്നും രാമന്‍ ശരഭംഗ ആശ്രമത്തിലേക്ക് പോകുന്നു. ശരഭംഗാശ്രമം മദ്ധ്യപ്രദേശിലെ സത്‌നായ്ക്കടുത്താനെന്നു പറയപ്പെടുന്നു. ശരഭംഗാശ്രമത്തില്‍ നിന്നും മഹാരാഷ്ട്രയിലെ റാംടെക്കിലേക്കായിരുന്നു രാമന്റെ യാത്ര. കാളിദാസന്റെ മേഘ ദൂത് ഇവിടെ വച്ച് എഴുതിയതാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. റാംടെക്കില്‍ നിന്ന് മഹാരാഷ്ട്രയിലെ നാസിക് ഭാഗത്തു കൂടെ സുതിഷ്ണ മുനിയുടെ ആശ്രമത്തില്‍ രാമന്‍ എത്തുന്നു.

നാസിക്കിലെത്തുന്നതിനു മുമ്പുള്ള 10 വര്‍ഷങ്ങള്‍ ദണ്ഡകാരണ്യത്തിലായിരുന്നു രാമന്‍. ഇപ്പോഴത്തെ മദ്ധ്യപ്രദേശ് ചത്തീസ്ഗഡ് ഭാഗങ്ങളാണ് ദണ്ഡകാരുണ്യം. സുതീഷ്ണ മുനിയുടെ ഗുരുവായ അഗസ്ത്യ മുനിയും നാസിക് ഭാഗത്തായിരുന്നു ആശ്രമം വച്ചിരുന്നത്. അഗസ്ത്യരുടെ നിര്‍ദ്ദേശ പ്രകാരം രാമന്‍ പഞ്ചവടിയില്‍ താമസം തുടങ്ങി. അങ്ങനെ രാമന്‍ പഞ്ചവടിയില്‍ താമസിച്ചു വരവേ ലക്ഷ്മണന്‍ ശൂര്‍പ്പണകയുടെ നാസിക അരിഞ്ഞു. ഇതാണ് സ്ഥലത്തിനു ഈ പേരു കിട്ടാന്‍ കാരണമായാത്. സീതയെ തട്ടികൊണ്ടു പോകപ്പെട്ട ശേഷം രാമന്‍ കര്‍ണാടകത്തിലെ ബല്‍ഗാം ഭാഗത്ത് രാംദുര്‍ഗ്ഗയ്ക്കടുത്തുള്ള കബന്ധനെ വധിക്കുന്നു. കബന്ധന്‍ ഗന്ധര്‍വ്വനായി മാറുന്നു. കബന്ധന്റെ നിര്‍ദ്ദേശമനുസരിച്ച് രാമന്‍ ശബരിയുടെ ആശ്രമത്തില്‍ വരുന്നു. ബല്‍ഗാം ഭാഗത്ത് തന്നെയാണ് ശബരീ ആശ്രമം. ശബരി രാമനോട് സുഗ്രീവനെ കാണാന്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്നു. സ്വയം സ്വാദ് നോക്കിയ ശേഷം പഴം ശബരി രാമനെ കൊണ്ട് കഴിപ്പിക്കുന്നു. ലക്ഷ്മണന്‍ ക്രൂദ്ധനാകുന്നു രാമന്‍ ശാന്തനാക്കുന്നു.

സുഗ്രീവന്റെ ആശ്രിതനായിരുന്ന ഹനുമാന്‍ രാമനെയും ലക്ഷ്മണനെയും വന്നു കാണുന്ന സ്ഥലം ഹനുമാന്‍ ഹംപി, കൊപാല്‍ എന്നാണറിയപ്പെടുന്നത്. സുഗ്രീവന്‍ ഋഷ്യമുകാചലത്തില്‍ ബാലിയെ ഭയന്ന് കഴിയുകയായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രാജ്യമായിരുന്നു കിഷ്‌കിന്ധ. ഇത് ഹംപിയില്‍ നിന്ന് 4 കി.മി മാത്രം ദൂരമുള്ള സ്ഥലമാണ്. തുടര്‍ന്ന് രാമന്‍ തമിഴ് നാട്ടിലെ തിരുച്ചിറപ്പള്ളിയിലേക്ക് പോകുകയാണ്. കാവേരി നദിയുടെ തീരത്തുള്ള മനോഹരമായ ശിവക്ഷേത്രത്തില്‍ ചെന്ന് രാമന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുമുണ്ട്. തുടര്‍ന്ന് രാമന്‍ തൃച്ചിക്കും തെക്കുള്ള വേദാരണ്യമെന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോകുന്നു. ഈ സ്ഥലത്തിന് ഇപ്പോള്‍ കോടിക്കര എന്നാണ് പറയുന്നത്. കൃഷ്ണമൃഗങ്ങളുടെ സാംക്ച്വറിയാണിത്. കടലിനോട് ചേര്‍ന്ന് കണ്ടല്‍ വനം നിറഞ്ഞ സ്ഥലം ദൂരെ ജാഫ്‌ന (ശ്രീ ലങ്ക) കാണാം ഈ യാത്രയില്‍ ആദ്യമായി രാമന്‍ കടല്‍ കാണുന്നത് ഇവിടെ വച്ചാണ്. ഈ കാറ്റില്‍ രാമന്റെ പാദമുദ്രകളുണ്ടെന്ന് ചിലര്‍ വിചാരിക്കുന്നു.

തുടര്‍ന്ന് രാമന്‍ രാമേശ്വരത്തിനു പോകുന്നു ഇവിടെ ചേടുകര എന്ന ഗ്രാമത്തില്‍ രാമസേതുവിന്റെ ആദ്യത്തെ കാല്‍ പാകി എന്നാണ് പറയുന്നത്. വിഭീഷണന്‍ ലങ്കയില്‍ നിന്ന് ഓടി രാമന്റെ അടുത്ത് രക്ഷതേടുന്നത് ഈ സ്ഥലത്ത് വച്ചാണ്. കടലിലെ മണല്‍ എടുത്തു ശ്രീ രാമന്‍ സ്ഥാപിച്ച ശിവ ക്ഷേത്രമാണത്രേ രാമേശ്വരം. ഈ ക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്ന് 1 കി.മി കഴിഞ്ഞുള്ള സ്ഥലത്താണ് വാനരന്മാര്‍ കടല്‍ പാലം ലങ്കയിലേക്ക് ഉണ്ടാക്കിയത്. NASA കടലിനടിയില്‍ ഈ ഒരു പാലമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പോള്‍ അംഗീകരിക്കുന്നുണ്ട്.

ഇപ്രകാരം ഉത്തരോത്തരമായ നേപ്പാള്‍ തുടങ്ങി ഏറ്റവും ദക്ഷിണ പ്രദേശത്തുള്ള രാമേശ്വരം വരെ നീണ്ട പൂര്‍ണ്ണഭാരത പ്രയാണമായിരുന്നു രാമന്റെത്. യാത്രയില്‍ ധര്‍മ്മ രക്ഷക്കായി ആശ്രമങ്ങളെ സംരക്ഷിച്ചും അധാര്‍മ്മികളെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്തും വര്‍ഷങ്ങള്‍ രാമന്‍ വനസഞ്ചാരം ചെയ്തു എന്ന് ചിന്തിക്കാം.

Saturday, 18 January 2020

വാല്മീകി രാമായണം -13

വാല്മീകി രാമായണം -13🔥
രാമ നാമത്തിൽ 'രാ' എന്നത് അഗ്നി 'മ' എന്നത് ശീതളം. പഞ്ചാക്ഷരത്തിലെ 'മ' യും അഷ്ടാക്ഷരത്തിലെ 'ര' യും ഇരിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ശബ്ദം. രാമ നാമം ഒരിക്കലും നേരിട്ട് ജപിക്കുന്നതിനായി നല്കരുതെന്ന് മന്ത്രശാസ്ത്രത്തിൽ പറയുന്നു. രാമ നാമം ജപിക്കുന്നതിന് മുൻമ്പായി ഒരുപാട് ശിവ നാമം ജപിച്ചിരിക്കണം എന്ന് പറയും. അതി ശീതളം ശിവ നാമം അത്യന്തം ശീതളമാണ് കുളിർമ ഏകുന്നതാണ്. രാമ നാമം ഒരു തീപ്പൊരിയാണ്. അത് ഏതെങ്കിലും ഒരു ദേവന്റെ നാമം മാത്രമല്ല. രാമ എന്നത് ശബ്ദ ബ്രഹ്മം അതറിഞ്ഞു കൊണ്ട് വേണം ജപം ചെയ്യാൻ. അത് പരമാത്മാവിൻ നാമം. നമ്മുടെ ആത്മാവിനെ സ്വരൂപത്തെ കുറിക്കുന്ന നാമം. പ്രണവമാണത്. പ്രണവത്തിൽ 'രെ' ശബ്ദം ചേർന്ന് രാം എന്നായിരിക്കുന്നു. രാം എന്നത് ബീജാക്ഷരം.
ഉത്തര ഭാരതത്തിൽ രാം രാം എന്ന് ചിലർ ജപിക്കാറുണ്ട് അങ്ങനെ ചെയ്യരുത് 'രാമാ' എന്ന് തന്നെ ജപിക്കണം. കാരണം രാം എന്നത് ഹിന്ദിയല്ല ബീജാക്ഷരം ആണ് ജാഗ്രതയോടെ ജപിക്കേണ്ടതാണ്. രാമായണത്തിൽ കാണാം വിശ്വാമിത്രൻ നല്കുന്ന ആയുധങ്ങളെല്ലാം വെറും ശബ്ദങ്ങളാണ്. ജാഗ്രതയോടെ ഉപയോഗിക്കണം.
താരക ബ്രഹ്മം കാശിയിൽ വന്ന് മണികർണ്ണികയിൽ ശരീരത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോൾ വിശ്വനാഥർ കാതിൽ രാമ നാമം ചൊല്ലുന്നു. ആചാര്യർ നാമഭുജംഗപ്രയാത സ്തോത്രത്തിൽ പറയുന്നു.
യഥാവർണയത്കർണമൂലേന്തകാലേ
ശിവോ രാമ രാമേതി രാമേതി കാശ്യാം
തദേകം പരം താരകബ്രഹ്മരൂപം
ഭജേഹം ഭജേഹം ഭജേഹം ഭജേഹം
ശിവൻ രാമനേ ഭജിക്കുന്നു എന്നല്ല രാം എന്നത് താരകബ്രഹ്മം 'രെ ' ശബ്ദത്തോടു കൂടിയ പ്രണവം. ശുദ്ധ പ്രണവം വേറെ ഉണ്ട്. ആ രാമ നാമത്തെ ഉപദേശിക്കുന്നു ഹൃദയത്തിൽ പരമേശ്വരനും.
എന്തുകൊണ്ടാണ് വസിഷ്ഠൻ രാമ നാമം രാമന് നിർദ് ദേശിച്ചത് കാരണം ആ നാമമായി തന്നെ അദ് ദേഹം ഇരിക്കുന്നു. ആ നാമത്തിന്റെ എല്ലാ ശ്രേഷ്ഠതയും അദ് ദേഹത്തിനുണ്ട്.
രാമോ നാമ ജനൈഹി ശ്രുത:
രാമ നാമത്തെ കുറിക്കുന്ന കഥാപാത്രമാണ് അദ് ദേഹം

വാല്മീകി രാമായണം-12

വാല്മീകി രാമായണം-12
എല്ലാവരുടേയും അഭിമാനത്തെ നീക്കുന്ന എല്ലാവരുടേയും പ്രകൃതത്തെ അറിയുന്ന സദാ പ്രസന്നനും പ്രിയനും ആയിരിക്കുന്ന സംഗീതമേ സ്വരൂപമായിരിക്കുന്ന നാരദർ വാല്മീകിയുടെ ഈ ചോദ്യം കേട്ട് അതീവ പ്രസന്നനായി. അദ് ദേഹം പറഞ്ഞു നിങ്ങളുടെ ഈ ചോദ്യത്താൽ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഈശ്വരൻ പ്രകാശിക്കുന്നു. ഈ ചോദ്യത്താൽ എനിക്കിങ്ങനെ ഒരു ഭാഗ്യം സിദ്ദിച്ചിരിക്കുന്നു.ഒരു ഗുണമെങ്കിലും ഉള്ളവനെ കണ്ടുകിട്ടുക ബഹു പ്രയാസമെന്നിരിക്കെ ഇത്രയധികം ഗുണങ്ങൾ ഉള്ള ആളെ എങ്ങനെ കണ്ടു കിട്ടാനാണ്. എന്നാലും അങ്ങനെയൊരു നരനെ കുറിച്ചു ഞാൻ പറയാം.
ഇക്ഷാകൂ വംശത്തിൽ ഉദിച്ച ഒരു സൂര്യൻ. രാമനെന്ന് നാമം. വാല്മീകി രാമായണത്തോടെ പിറന്ന ഒന്നല്ല രാമ നാമം. രാമചരിതമാനസത്തിൽ തുളസീദാസ് പറയുന്നു ശത കോടി രാമായണം എന്ന ഒന്ന് ബ്രഹ്മാവിന്റെ മുഖത്ത് നിന്ന് നിർഗ്ഗളിച്ചതായി ഒരു കഥ. ദേവൻമാരും അസുരന്മാരും മനുഷ്യരും മൂന്നു കൂട്ടരും അത് ബ്രഹ്മാവിൽ നിന്നും കരസ്ഥമാക്കാനായി വന്നു.നൂറു കോടി ഗ്രന്ഥം. മുപ്പത്തിമൂന്ന് കോടി വീതം ഒരോ കൂട്ടർക്കുമായി പരമേശ്വരൻ പിരിച്ചു കൊടുത്തു. ഒരു കോടി ഗ്രന്ഥം മിച്ചമായി പിന്നേയും മുപ്പത്തിമൂന്നു ലക്ഷം വീതം മൂവർക്കും വീതിച്ചു കൊടുത്തു. ഒരു ലക്ഷം മിച്ചമായി. മുപ്പത്തി മൂവായിരം വെച്ച് പിന്നേയും വീതിച്ചു ആയിരം ശ്ലോകം മിച്ചമായി. മുന്നൂറ്റി മുപ്പത്തി മൂന്ന് വച്ച് പിരിച്ചു കൊടുത്തു ഒരു ശ്ലോകം മിച്ചം വന്നു. മുപ്പത്തി രണ്ടക്ഷരത്തിൽ പത്ത് വച്ച് വീതിച്ചു രണ്ടക്ഷരം ബാക്കി വന്നു. ആ രണ്ടക്ഷരം രാമ എന്നായിരുന്നു അത് ഹൃദയത്തിൽ വച്ചോളു എന്ന് പറഞ്ഞു.

വാല്മീകി രാമായണം-11

വാല്മീകി രാമായണം-11
രമണമഹർഷി പറയുന്ന ഒരു ഉദാഹരണം ഒരു കിളിയോട് സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ അത് അനുസരിക്കില്ല കാരണം അതിന് ശീലമില്ല. പക്ഷേ ഒരു കണ്ണാടി അതിനു മുന്നിൽ വച്ച് അതിന് പിറകിൽ നിന്ന് സംസാരിച്ചാൽ മറ്റൊരു കിളി ആണെന്ന് കരുതി അത് വേഗത്തിൽ പഠിക്കും. ഇതുപോലെ നമ്മളെ പോലെ ഇരിക്കുന്ന ഒരാൾ ആ ജ്ഞാന നിലയിൽ ഇരുന്ന് കാണിച്ചാലേ നമുക്ക് അതിലേയ്ക്ക് പോകാൻ സാധിക്കൂ. മഹാരാഷ്ട്രയിലെ ഭക്തൻമാരുടെ കഥകൾ എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടമാണ് കാരണം ഒരാൾ ചെരുപ്പുകുത്തി, ഒരാൾ തയ്യൽക്കാരൻ ചിലർ പ്രാരാബ്ദങ്ങൾക്കു നടുവിൽ എന്നാലും അവരെല്ലാം ജ്ഞാനികളായി ഭക്തൻമാരായി ഇരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ തോന്നും ഇവർക്കിത് സാധിക്കുമെങ്കിൽ എനിക്കും സാധിക്കുമെന്ന്.
വാല്മീകി അതിനാലാണ് ചോദിക്കുന്നത് സർവ്വ ഗുണ സമ്പന്നനായ,വീരനായ, ധർമ്മജ്ഞശ്ച,കൃതജ്ഞശ്ച ധർമ്മത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മ ഭാവവും കർമ്മത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മഭാവവും അറിഞ്ഞവനായ അതായത് കർമ്മത്തിൽ ജാഗ്രത പാലിക്കുന്നവനായ ,സത്യവാക്യോ സത്യം മാത്രം ഉരിയാടുന്ന ,ദ്രഡവ്രതനായ ,ചാരിത്രേണ ചകോ യുക്ത: ചാരിത്ര ശുദ്ധിയുള്ളവനായ അതായത് സ്വഭാവത്തിൽ എവിടേയും ഒരു വീഴ്ചയില്ലാത്തവനായ കാരണം സ്വഭാവത്തിൽ വീഴ്ചയുണ്ടായാൽ അദ് ദേഹത്തെ അനുഗമിക്കുന്നവർക്ക് അതിൽ കൂടുതൽ വീഴ്ചയുണ്ടാകും എന്നതിനാൽ. സർവ്വ ഭൂതേശു കോഹിത: സർവ്വഭൂതങ്ങൾക്കും ഹിതം ചെയ്യുന്നവനായ,ഹിതവും പ്രിയവും തമ്മിൽ നല്ല വിത്യാസമുണ്ട് പ്രിയമെന്നാൽ പ്രമേഹമുണ്ടെങ്കിലും പായസപ്രിയൻ പായസം കുടിക്കും ഹിതമെന്നാൽ പ്രമേഹിക്ക് പായസം ഇഷ്ടമാണെങ്കിലും കൊടുക്കാതിരിക്കുക എന്നതാണ്. തത്ത്വം ഉണർന്നവനായ, സമർത്ഥനായ തത്ത്വം പ്രായോഗികമാക്കാൻ കഴിവുള്ളവനായ. പ്രിയദർശനനായ കണ്ടാലെ മനസ്സുരുകി പ്രിയം തോന്നുന്നവനായ, ആത്മവാൻ സദാ സമാധി നിഷ്ഠനായ, കോചിത ക്രോധിത: കോപത്താൽ എല്ലാവരേയും നടുക്കുന്നവനല്ലാത്ത ,ജിത ക്രോധിതർ ക്രോധത്തെ താണ്ടിയവൻ, പ്രകാശ മയനായി ഇരിക്കുന്നവൻ, ആരേയും ഹിംസിക്കാത്തവൻ,നമ്മൾ പലപ്പോഴും പുറമെ ഹിംസിക്കുന്നവരെയേ കാണുകയുള്ളൂ ഉള്ളിൽ ഹിംസ വച്ചു പുലർത്തുന്നവർ ഉണ്ട് അത്തരം ഹിംസ പോലും ഇല്ലാത്തവരുടെ അടുക്കൽ പക്ഷിമൃഗാധികൾ സ്നേഹത്തോടെ വന്നിരിക്കുന്നു. അനസൂയകഹ കസ്യത് ഭിഭ്യതി ദേവാശ്ചിത് കാര്യം വരുമ്പോൾ എന്തെങ്കിലും വേണം എന്നു വച്ചാൽ അത് നേടിയെടുക്കുന്നവൻ അത് കണ്ട് ദേവൻമാർ പോലും നടുങ്ങി നിൽക്കും ,കോപം ഇല്ലെങ്കിലും കോപത്തെ വേണമെങ്കിൽ ഒരു ആയുധമായി ഉപയോഗിക്കാൻ അറിയുന്നവൻ ,ജാദരോഷസ്യസെയ്യുഗേ കോപിച്ചാൽ ദേവതകളെ പോലും നടുക്കുന്നവൻ.ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു ജ്ഞാനി എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്ന് മനുഷ്യ കുലത്തെ നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയ സമർത്ഥനായ എല്ലാവരാലും ആദരിക്കപ്പെട്ട നാരദർ പറയൂ എന്ന് വാല്മീകി.

വാല്മീകി രാമായണം-10

വാല്മീകി രാമായണം-10📖
തപസ്വിയായ വാല്മീകി ചിതൽ പുറ്റിൽ നിന്ന് വെളിയിൽ വന്ന വാല്മീകി കൊടും തപസ്സ് ചെയ്ത വാല്മീകി. അങ്ങനെയുള്ള വാല്മീകിക്ക് എന്ത് സന്ദേഹം വരാനാണ്.
സാധാരണയായി നമ്മൾ ഈ ലോകത്തിൽ എന്ത് നേടുന്നതിനും പ്രയത്നം ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ അദ്ധ്യാത്മ കാര്യങ്ങളിലും പ്രയത്നം ചെയ്യുന്നു. ലൗകിക കാര്യങ്ങൾ നേടുന്നതിനായി നമ്മൾ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ എന്തൊക്കെ ചെയ്യുന്നുവോ അതേ പോലെ നമ്മൾ ആദ്ധ്യാത്മ കാര്യങ്ങളിലും പ്രാണായാമം ചെയ്തും പല സാധനകൾ ചെയ്തും അവസാനം തളർന്ന് പറയുന്നു ഇതൊന്നും എന്നെ കൊണ്ടാവില്ല എന്ന്. ഇവിടെ ജ്ഞാനികൾ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ ഒന്ന് ചോദിച്ചറിയാൻ എന്നും. ഒരിക്കൽ രമണമഹർഷിയോട് പോലും ഒരാൾ ചോദിച്ചു തിരുവണ്ണാമലയിൽ എവിടെയെങ്കിലും അദ് ദേഹത്തിന് അറിയാവുന്ന ജ്ഞാനികൾ ഉണ്ടോ എന്ന്. ഇനി ഉണ്ടായാലും അതറിയാൻ ഒരുവന് യോഗമുണ്ടാകണം. അർജ്ജനനും കൃഷ്ണനോട് ചോദിച്ചു സ്ഥിരപ്രജ്ഞൻ എങ്ങനെയിരിക്കും എന്ന്. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന കൃഷ്ണനെ അർജ്ജനന് അറിയാത്തതുകൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നത്. ചന്ദന കാട്ടിൽ വസിക്കുന്നവന് ചന്ദനം വിറകു മാത്രമാണ്. വിലയറിയില്ല.
എന്നാൽ എല്ലാവർക്കും ഇതു പോലെ സന്ദേഹങ്ങൾ വരും. ഇതു നടക്കുമോ ഇതൊക്കെ നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ആണോ.ഇത് ബോധിച്ചവർ ഉണ്ടോ അവരുടെ പ്രകൃതം എങ്ങനെയാണ്.
വാല്മീകിയും ചോദിച്ചു നാരദ മഹർഷിയോട് സർവ്വ ഗുണ സമ്പന്നനായി പൂർണ്ണനായി ഈ ലോകത്തിൽ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ.ഒരു ഗുരുവിനോട് ചോദ്യങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് ചോദിക്കണം. ഇല്ലെങ്കിൽ ഒന്നും അറിയാൻ സാധിക്കില്ല.കാരണം ഗുരുവിന് ഒന്നും പ്രചരിപ്പിക്കേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. ചോദ്യങ്ങളിലൂടെ കറന്ന് എടുക്കണം. ആ മൗനത്തിൽ കൊട്ടി കൊട്ടി ആത്മവിദ്യ പുറത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവരണം.
വാല്മീകി ചോദിക്കുന്നത് ഈ തത്ത്വത്തെ അറിഞ്ഞ സാധാരണ മനുഷ്യർ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നാണ്.

വാല്മീകി രാമായണം-7

വാല്മീകി രാമായണം-7📖
വാല്മീകി ധ്യാനമഗ്നനായി കാനനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു. അദ് ഹേത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ഗംഗ വരണം. ശിവന്റെ ശിരസ്സിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ ഗംഗ വന്നുവോ അതുപോലെ വാല്മീകിയിൽ നിന്ന് രാമായണ ഗംഗ ഉത്ഭവിക്കാൻ ഒരു കാരണം വേണം.
വാല്മീകി ഗിരി സംഭൂത രാമ സാഗര ഗാമിനി പുനാതി ഭുവനം പുണ്യാ രാമായണ മഹാനദി.
രാമായണം എന്ന ഗംഗയിൽ ആരു സ്നാനം ചെയ്യുന്നുവോ അവരൊക്കെ അപ്പോഴേ ശുദ്ധമാകും. ശരിയായ ഗംഗയിൽ കുളിക്കാൻ കാശിയിലും ഹരിദ്വാരിലും മറ്റും പോകണം. ഈ രാമായണമാകുന്ന മഹാനദി എവിടെയുണ്ടോ അവിടെ ഗംഗയുടെ ശുദ്ധി വന്നിടും. ഈ നദി (വാല്മീകി ഗിരി സംഭൂത) വാല്മീകി എന്ന മലയിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിച്ച് (രാമ സാഗര ഗാമിനി) രാമനാകുന്ന കടലിൽ ചെന്ന് ചേരുന്നു.
വാല്മീകി എന്ന സദ്ഗുരുവുമായുള്ള സമ്പർക്കം ഒരുവനെ അദ് ദേഹത്തിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും വരുന്ന ജ്ഞാന പ്രവാഹത്താൽ നാമ രൂപങ്ങളില്ലാത്ത കടലിൽ കൊണ്ടു പോയി ചേർക്കുന്നു.
ഉപനിഷത്തിൽ പറയുന്നു നാമ രൂപങ്ങളെയെല്ലാം വെടിഞ്ഞ് നദികൾ സമുദ്രത്തിൽ ചെന്ന് അസ്തമിക്കുന്ന പോലെ ഒരു വിദ്വാൻ നാമ രൂപങ്ങളെ ത്യജിച്ച് പരമ പുരുഷനിൽ ലയിച്ച് അ ഘണ്ടാകാരം ആയി ഇരിക്കുന്നു. അതേ പോലെയാണ് വാല്മീകിയെന്ന മലയിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിക്കുന്ന ഈ നദി.
അദ്ധ്യാത്മ രാമായണത്തിലും ഇതുപോലെ ഒരു ഇമിറ്റേഷൻ ശ്ലോകമുണ്ട്. എന്തുകൊണ്ട് ഇമിറ്റേഷൻ ശ്ലോകം എന്നു വിളിക്കുന്നു. കാരണം സംസ്കൃതത്തിൽ ഒരേ ഒരു മഹാകവിയേയുള്ളൂ അത് വാല്മീകി ആണ്. മറ്റുള്ളവരെല്ലാം അദ് ദേഹത്തെ അനുകരിക്കുന്നവരാണ്. കാളിദാസൻ പറയുന്നു വാല്മീകി നടക്കുമ്പോൾ പിന്നാലെ നടക്കുന്നവരാണ് ഞങ്ങൾ. അദ് ദേഹം കാണിച്ചു തരുന്നതു പോലെ ഞങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ വേറെ കവിയില്ല. കവി ഒന്നേ ഉള്ളൂ യഥാർത്ഥ കവി വാല്മീകി.
അദ്ധ്യാത്മ രാമായണത്തിൽ പറയുന്നു പുരാരി ഗിരി സംഭൂതാം ശ്രീ രാമാർണ്ണവ ഗാമിനി അദ്ധ്യാത്മ രാമ ഗംഗേയം പുനാതി ഭുവനത്രയം.
പുരാരി ഗിരി സംഭൂതാം പരമേശ്വരനാകുന്ന മലയിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ച് രാമനാകുന്ന കടലിൽ ചെന്ന് ചേരുന്നു
കാട്ടിനുള്ളിൽ ഇരുന്ന് കഥാ ശ്രവണം ചെയ്യാനറിയണം നമുക്ക്. വാല്മീകി രാമായണം കേൾക്കുമ്പോൾ വാല്മീകി നമുക്ക് മുന്നിൽ കാണിച്ചു തരുന്ന ആ ലോകത്തേയ്ക്ക് നമ്മൾ പോകണം. ഈ ലോകത്ത് നമ്മളെ ജാഗ്രത് അവസ്ഥ വല്ലാതെ ഗ്രസിച്ചിരിക്കുന്നു. രമണമഹർഷി ഇതിനേ വിളിക്കുന്നത് " scorpionic grip of waking state" എന്നാണ്. ഈ ജാഗ്രത് അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് വിടുതൽ വാങ്ങി എന്റെ കുടുംബം ജോലി എന്നീ ചിന്തകൾ വിട്ട് പതുക്കെ വാല്മീകി കാട്ടി തരുന്ന ആ ലോകത്തിലേയ്ക്ക് പോകണം.

വാല്മീകി രാമായണം-6

വാല്മീകി രാമായണം-6📖
ഏകാന്തതയിൽ ഇരുന്ന് തപസ്സിന്റെ രുചി അറിയണം അതാണ് സനാഥന ധർമ്മം. ഏകാന്തമായി ഇരുന്നു നിത്യാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഭഗവാനെ സ്മരിച്ച് ജപിച്ചു കൊണ്ടും ഭഗവത് ധ്യാനം ചെയ്തു കൊണ്ടും ജ്ഞാന വിചാരം ചെയ്തു കൊണ്ടും സത് ഗ്രന്ഥങ്ങളെയെല്ലാം പാരായണം ചെയ്തും സമയം ചിലവഴിക്കുന്നവൻ ജീവൻ മുക്തൻ എന്ന് ആചാര്യർ പറയുന്നു.
ശിവാനന്ദ ലഹരിയിൽ പറയുന്നത് ഭഗവത് ധ്യാനം , അഭിഷേകം,പ്രദക്ഷിണം, കഥാ ശ്രവണം, നാമജപം ഇത്യാദി കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് രാവും പകലും ഈശ്വര പൂജയിൽ ചില വഴിക്കുന്ന ഭക്തൻ ജീവൻ മുക്തനാണ്. ബാഹ്യമായ ഒരു വിഷയത്തിലേയ്ക്കും ചഞ്ചലമായ മനസ്സിനെ വിടാതെ നിർത്തിയിരിക്കുന്നു. കാരണം മനസ്സിന് ബാഹ്യ വിഷയങ്ങൾ അന്നമാണ്. നിരന്തരം ജ്ഞാന നിഷ്ഠയിലിരിക്കുന്ന ജ്ഞാനിക്ക് അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല. ചഞ്ചല മനസ്സുള്ള സാധകൻ മനസ്സിനെ ഉയർന്ന തലത്തിൽ വച്ചില്ല എങ്കിൽ അത് താഴ്ന്ന നിലവാരത്തിലേയ്ക്ക് അധപതിക്കും.
വാസിഷ്ഠത്തിൽ പറയുന്നു ശുഭാശുഭാഭ്യാം മാർഗ്ഗാഭ്യാം വഹന്തീം വാസനാസരിത് പൗരുഷേണ പ്രയത്നേണ യോജനീയ ശുഭേ പതി
വാസന ഒരു നദി പോലെ ശുഭത്തിലേയ്ക്കും ഒഴുകും അശുഭ ത്തിലേയ്ക്കും ഒഴുകുന്നു. രാമകൃഷ്ണ പരമഹംസർ പറയുന്ന പോലെ ഈച്ച മൈസൂർ പാക്കിലും ഇരിക്കും മലത്തിലും ഇരിക്കും. ഇതുപോലെ മനസ്സ് ചില സമയങ്ങളിൽ ഭക്തിയിലും ഭഗവത്പൂജയിലും ഇരിക്കുന്നു അതിനുശേഷം tv യിലും മറ്റു ഉല്ലാസങ്ങളിലും ഏർപ്പെടുന്നു.
യഥാർത്ഥ ജീവൻ മുക്തരുടെ പൗരുഷം അവരുടെ മനസ്സും ശ്രദ്ധയും ഭഗവത് കാര്യങ്ങളിൽ മാത്രം പായിച്ചു ഭഗവത് സാധനകൾ പരീശീലനം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിൽ ആണ്. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് ഒരു തപസ്സാണ്.

വാല്മീകി രാമായണം -2

വാല്മീകി രാമായണം -2
അസ്മത് ദേശത് പ്രസൂദസ്യ സകാ ശാത് അഗ്ര ജന്മനഹ സ്വം സ്വം ചരിത്രം ശിക്ഷേരം പ്രഥ്യുവ്യാം സർവ്വ മാനവാഹ.
സ്വം സ്വം ചരിത്രം എന്നാൽ അവനവന്റെ കഥ അവനവന്റെ നിജ സ്വരൂപം എന്തെന്ന് അറിയണമെങ്കിൽ അസ്മത് ദേശത് ഈ ഭാരത ദേശത്തുള്ള ശ്രേഷ്ഠൻമാരെ സമീപിക്കണം.
ഈ ദേശത്തേയ്ക്ക് വേദ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ചുരുങ്ങി വന്നിരിക്കുന്നു. ഒന്നു കൂടി വീക്ഷിച്ചാൽ ഇസ്ലാമിക അധിനിവേഷത്താൽ പിന്നേയും അവ ചുരുങ്ങി ദക്ഷിണ ദേശത്തിൽ മാത്രമായി നിലനില്ക്കുന്നു. വടക്കൻ മേഘലകളിൽ വേദാദ്ധ്യായനം എല്ലാം നിന്നു പോയിരിക്കുന്നു. ഉലകം മുഴുവനും സനാഥന ധർമ്മം നിലനിന്നിരുന്നു. സനാഥന ധർമ്മത്തിന് വേദമാണ് പ്രമാണം. വേദമെന്നാൽ ഋക്ക് വേദം, യജുർ വേദം, സാമ വേദം അഥർവ്വ വേദം. അതിന് ആറ് അംഗങ്ങൾ ശിക്ഷ ,കല്പം, വ്യാകരണം, നിരുക്തം, ചന്ദോ, ജ്യോതിഷം എന്നിവ. ഇവ എല്ലാം ചേർന്ന് ഇതിന് മുകളിലായി ബ്രഹ്മ വിദ്യ എന്ന ഒന്നുണ്ട് ബ്രഹ്മവിദ്യയേ പരാവിദ്യാ, അപരാവിദ്യ എന്ന് തിരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് വേദത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഇതൊക്കെ ആയാലും ഒരുവൻ സ്വയം ഉണർന്നാൽ ആത്മജ്ഞാനം ഉണ്ടായാൽ മാത്രമേ വേദത്തെ അറിഞ്ഞവൻ ആകുന്നുള്ളൂ.
തത്ര പരാ യയാതമക്ഷരമതി ഗമ്യതേ
വേദത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം തന്നെ ആത്മസാക്ഷാത്കാരമാണ്. വേദം ഒരു കണ്ണാടി മാതിരി നമുക്ക് നമ്മുടെ സ്വരൂപത്തെ കാട്ടിത്തരുന്നു. ചിലയിടത്ത് വേദത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ അംഗീകരിക്കൂ എന്നും. ചിലയിടത്ത് വേദവുമായി ഒത്തു പോകുന്നില്ല എന്ന് ബുദ്ധൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അത് ഉപേക്ഷിച്ചതുമായി കാണുന്നു.ബുദ്ധനും ജ്ഞാനി തന്നെയാണ്. ബുദ്ധ മതം ശ്രേഷ്ഠം തന്നെയാണ്. പക്ഷേ വേദം ബാഹ്യമായ ഒരു പ്രമാണമാണ് എന്ന ഒരു അഭിപ്രായം വന്നപ്പോൾ അവർ അത് ഉപേക്ഷിച്ചു. വേദങ്ങൾ ഭാരത വർഷത്തിന്റെ പ്രകൃതിയാണ്. അതിനാൽ എന്തിനും ഏതിനും വേദത്തെ പ്രമാണമാക്കുക എന്നത് നമ്മുടെ സ്വഭാവമാണ്.
പുരാണങ്ങളും ശാസ്ത്രങ്ങളും വേദത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്. ആരോഗ്യ ശാസ്ത്രമായ ആയുർവേദം വേദത്തിൽ നിന്നും വന്നു. ആയുധങ്ങളെ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനായുള്ള ധനുർവേദം വേദത്തിൽ നിന്ന് വന്നു. ഭരതൻ നാട്യ ശാസ്ത്രം എഴുതിയതും വേദത്തിൽ നിന്നും.എല്ലാത്തിനും വേദമാണ് പ്രമാണം.
ഭാഗവതത്തിൽ പറയുന്നു വേദ വൃക്ഷത്തിൽ നിന്നും പഴുത്തു വീണ പഴം ആണ് ഭാഗവതം എന്ന്. മഹാഭാരതവും എല്ലാവർക്കും വേദാർത്ഥത്തെ മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കാനായാണ് വ്യാസർ എഴുതിയത്. രമണമഹർഷി അരുണാചല അക്ഷരമാല അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ പറയുന്നു വേദാന്തത്തെ വേരറ വിളങ്കും വേദ പൊരുൾ അരുൾ അരുണാചല. മഹാത്മാക്കൾ എല്ലാം ആ സംസ്കാരത്തെ ഉൾകൊണ്ടു കൊണ്ടാണ് വന്നിരിക്കുന്നത്.

വാല്മീകി രാമായണം-3

വാല്മീകി രാമായണം-3🔰
കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻമ്പ് യോഗി രാമസൂരത്കുമാർ എന്ന ഒരാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആരോ അദ്ദേഹത്തോട് വേദത്തെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു. അതിന് അദ്ദേഹം മറുപടി പറഞ്ഞു വേദം എവിടെയുണ്ടോ അവിടേയ്ക്കേ ഞങ്ങളെ പോലുള്ളവർക്ക് വരുവാൻ സാധിക്കുള്ളൂ. വേദങ്ങളാൽ തയ്യാറാക്കപ്പെട്ട ഒരു വയലുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ ജ്ഞാന നിഷ്ഠയോടെയും ഭക്തിയോടെയും ഇരിക്കുന്ന ഒരിടം ഞങ്ങൾ യോഗികൾക്ക് ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ.
വേദത്തെ പ്രമാണമാക്കി എന്നു പറയുമ്പോൾ നാട്യ ശാസ്ത്രത്തിൽ ഭരത മുനി പറയുന്നു അതിലുള്ള വിഷയം (subject) ഋക്ക് വേദത്തിൽ നിന്നും, സംഗീതം സാമ വേദത്തിൽ നിന്നും, മുദ്രകൾ യജുർ വേദത്തിൽ നിന്നും , അഥർവ്വ വേദത്തിൽ നിന്നും രസത്തെ എടുത്തിരിക്കുന്നു. അഥർവ്വ വേദത്തിൽ ബാഹ്യ വിഷയങ്ങൾ മാത്രമല്ല മുഖ്യമായ ഉപനിഷത്തുക്കൾ എല്ലാം തന്നെ ഉണ്ട്.
ഇങ്ങനെ എല്ലാത്തിലും പ്രമാണമായി വേദം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. എന്തുകൊണ്ട് വേദങ്ങൾ. ലോക കാര്യങ്ങൾ അറിയാൻ ശാസ്ത്രങ്ങൾ ഒരുപാടുണ്ടാകാം. എന്നാൽ ഒരു ജീവൻ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് കരകയറാനുള്ള അതി ഗംഭീരമായ വിഷയത്തെ ഈശ്വരനാൽ വെളിപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നമുക്കറിയാനേ സാധിക്കില്ലായിരുന്നു.
ബാഹ്യ വിഷയങ്ങളിൽ ഗവേഷണം നടത്താൻ നമുക്ക് ബുദ്ധിയുണ്ട്. ആപ്പിൾ താഴെ വീഴുന്നതും ആറ്റവും അങ്ങനെ സൂക്ഷ്മവും അതിസൂക്ഷ്മവും ആയ കാര്യങ്ങളും എല്ലാം ദൃശ്യ വസ്തു തന്നെയാണ്. സൂക്ഷ്മത്തിൽ സൂക്ഷ്മം അതിലും സൂക്ഷ്മമായി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ അതിനർത്ഥം അതിനപ്പുറം നിങ്ങളും ഉണ്ടാകുകയില്ല എന്നാണ്. അണോഹോ അണീയാൻ. അതിനാൽ വേദവും ഉപനിഷത്തുക്കളും പറയുന്നു നീ കാണുന്നതിന് അപ്പുറം എന്തെന്ന് ചോദിച്ചാൽ നിനക്കറിയില്ല the unknowable. അതറിയാൻ എന്താണ് വഴി. ആരറിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ അവരിൽ നിന്നറിഞ്ഞു കൊള്ളുക. കത്തുന്ന ഒരു വിളക്കിൽ നിന്ന് വിളക്ക് കത്തിച്ചോളൂ. അറിഞ്ഞവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നെന്ത് ഊറി വരുന്നോ അതാണ് നമുക്ക് ഗതിയായി മാറുന്നത്. അതു തന്നെയാണ് ഈശ്വരന്റെ വെളിപാടും.
ഒരു വ്യക്തി എന്ത് പറഞ്ഞാലും അതിൽ അയാളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ വാസന ഒക്കെ കലർന്നിരിക്കും.നമ്മുടെ എല്ലാ അഭിപ്രായങ്ങളിലും നമ്മുടെ സംസ്കാരം അഭിമാനം കലർന്നിരിക്കും. അതിനാണ് പുരുഷ സമ്പർക്കം എന്നു പറയുന്നത്. നമ്മളിലെ വ്യക്തി അതിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

വാല്മീകി രാമായണം-4

വാല്മീകി രാമായണം-4📖
നമുക്ക് നമ്മളെ താണ്ടി പോകുന്നത് പ്രയാസമുള്ള കാര്യമാണ്. നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വവുമായി സമ്പർക്കമില്ലാതെ മനസ്സുമായി സമ്പർക്കമില്ലാതെ ഉന്മയെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നത് വേദമാണ്. അങ്ങനെയൊരു വെളിപാടു വേദത്തിൽ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ മനുഷ്യന് അവന്റെ പാരമാർത്ഥിക സത്യത്തെ ഒരു കാലത്തും അറിയുവാൻ സാധിക്കില്ലായിരുന്നു എന്ന് ആചാര്യൻ ബ്രഹ്മസൂത്രത്തിൽ ചർച്ച ചെയ്യുന്നു. ഇങ്ങനെ അതിഗംഭീരമായ ആത്മവിദ്യയെ വേദം നമുക്ക് ഉപദേശിച്ച് തന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നമുക്ക് ഊഹിച്ചെടുക്കാൻ കൂടി കഴിയില്ലായിരുന്നു. അപ്പോൾ വേദ മെന്നാൽ ഈശ്വരന്റെ ജ്ഞാനശക്തിയുടെ പേരാണ് . ഈശ്വരനെ അറിയുന്നതും ഈശ്വരന്റെ ജ്ഞാനശക്തിയുടെ കരുണയാലാണ്.
ആ ജ്ഞാനശക്തി ഭഗവാൻ അവതരിച്ചപ്പോൾ കൂടെ അവതരിച്ചതാണ് ഭഗവാനെ കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നതിനായി.
വേദവേദ്യമായിരിക്കുന്ന ആ പരമപുരുഷൻ രാമൻ അവതരിച്ചപ്പോൾ കൂടെ അവതരിച്ച വേദം തന്നെയാണ് രാമായണം. വാല്മീകി രാമായണം എന്ന് എടുത്തു പറയുന്നതെന്തു കൊണ്ടെന്നാൽ മറ്റു രാമായണങ്ങളിൽ ഭാവം ഭക്തി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്നാൽ വാല്മീകി രാമായണം വേദം കണക്കെ ശുദ്ധമായി പ്രകൃതിയായി നിലകൊള്ളുന്നു.
ആർഷ്യേ രാമായണം എന്നാൽ ഋഷി പ്രോക്തമായി ഇരിക്കുന്നത്. തപസ്സിന്റെ ഗന്ധം അതിലുണ്ട്. രാമായണം മുഴുവനും തപസ്സാണ്. ആർഷ ധർമ്മം രാമായണത്തിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. രാമായണം ആരംഭിക്കുന്നതും തപസ്സിൽ നിന്നാണ്.

വാല്മീകി രാമായണം അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-88

വാല്മീകി രാമായണം🌹
🌻അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-88🌻
നമ്മളെ നാം ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കുന്നതിനാണ് മായ എന്ന് പറയുന്നത്. നിത്യ ശുദ്ധമായ വസ്തുവിലേയ്ക്ക് ശ്രദ്ധ പോകാത്തത് മായ. അത് 'കഷ്ടം കഷ്ടം' എന്നു പറയുന്നു കാരണം ഇത്രയും ലളിതമായ ഒന്നിനെ മനസ്സിലാക്കാതെ പോകുന്നല്ലോ. ഇന്റെർനെറ്റിൽ കളിച്ചു നടക്കുന്ന നമുക്ക് ഇത്ര സരസമായ ഒരു വസ്തു അപ്രാപ്യമായതെങ്ങനെ.
ഋഷികൾ ആ സത് വസ്തുവിനെ അപരോക്ഷം എന്ന് വിളിക്കുന്നു immediate experience എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഒരു ലഡ്ഡു കഴിക്കണമെങ്കിൽ കൂടി കടലമാവ് , പഞ്ചസാരയും ഒക്കെ വാങ്ങി വരണം, ഒരു പഴം കഴിക്കാൻ അതിന്റെ തൊലി ഉരിഞ്ഞ് വായിൽ വയ്ക്കുന്നതിന് ഒരു ചെറിയ കാലയളവുണ്ട്. ശരീരത്തിൽ കാല് മരവിച്ചാൽ നുള്ളി നോക്കും. എന്നാൽ തന്നിരുപ്പ് അറിയുന്നതിന് കാലയളവേ ഇല്ല. തന്നിരിപ്പിന് കാലമേ ഇല്ല. മനസ്സിരിക്കുന്നിടത്താണ് കാലത്തിന് പ്രസക്തി. തന്നിരുപ്പിൽ ഒരു ഇടവേളയില്ല അഖണ്ഡമായി ഇരിക്കുന്നു. " അഖണ്ഡ പ്രബോധ്യേഹി" എന്നാൽ വിച്ഛിത്തിയില്ലാത്ത ഉണർവ്വ് അഥവാ ഇടമുറിയാത്ത ഉണർവ്വ് എന്നർത്ഥം.
എന്നാൽ മനസ്സിന് വിച്ഛിത്തിയുണ്ട്. ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ മുൻമ്പിൽ നമ്മൾ അച്ഛനോ അമ്മയോ ആകുന്നു. മാതാപിതാക്കളുടെ മുന്നിൽ മകനോ മകളോ ആകുന്നു. രണ്ടിനുമിടയിൽ വിച്ഛിത്തി വന്നു. പതിയുടെ അരികിൽ പത്നിയായും, പത്നിയുടെ മുന്നിൽ പതിയായും മാറുന്നു. ആഫീസിൽ പോയാൽ ആഫീസർ ആകുന്നു. നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വം ഇത്തരത്തിൽ മാറി കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു .എന്നാൽ തന്നിരുപ്പ് വിച്ഛിത്തി ഇല്ലാതെയിരിക്കുന്നു. ഈ വ്യക്തിത്വത്തെ താനെന്ന് ധരിച്ചാൽ വിച്ഛിത്തി ഉണ്ട്. ഉണർവ്വിൽ ശ്രദ്ധ വന്നാൽ അവിച്ഛിന്നമായിരിക്കും. ആ അവിച്ഛിന്നമായ പ്രബോധം ആകാശമാണ്.
നമ്മൾ ആകാശമായാൽ ഈ ജഗത്തിലുള്ള സകല നാമ രൂപങ്ങളും ആകാശമാകും. അറിവും ആകാശമാകും. നമ്മുടെ ഉള്ളിലുള്ള സകല പ്രമാണങ്ങളും ആകാശമാകും. നമ്മുടെ അനുഭവങ്ങളും മനസ്സും ആകാശമാകും. സ്വയം പ്രകാശമാകും.

വാല്മീകി രാമായണം അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-89

വാല്മീകി രാമായണം🌹
🌺അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-89🌺
ആ സ്വാനുഭവത്തിൽ നിരന്തരം രമിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ ആ രാമനെ കാണുമ്പോൾ ഋഷികളെല്ലാം രമിക്കുന്നു. രാമനെ കാണുമ്പോൾ ഭരദ്വാജ മഹർഷിക്ക് ആശ്ചര്യമാണ് കാരണം പട്ടാഭിഷേകം മുടങ്ങി വനവാസത്തിന് ഇറങ്ങേണ്ടി വന്ന രാമനെന്ന രാജകുമാരനെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ തയ്യാറായി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഭരദ്വാജർ. എന്നാൽ രാമൻ ആശ്രമത്തിൽ വന്നതും അവിടമാകെ വസന്തം വന്ന പോലെയായിരുന്നു. ആശ്രമത്തിലാകെ ഘനീഭവിച്ച ശാന്തി പിറവി എടുത്തു.
രസായനമയീ ശാന്തിഹി
പരമാനന്ദ ദായിനി
നാനന്ദയതികം നാമ
സാധു സംഗമ ചന്ദ്രിക
ആത്മാവിന്റെ സ്വരൂപമാണ് ആനന്ദം . മോദം പ്രമോദം എല്ലാം വെളിയിൽ നിന്ന് വരുന്നതാണ്. ആനന്ദം സ്വരൂപത്തിൽ നിന്ന് വരുന്നു. അത് എപ്പോഴും ഒരേ പോലിരിക്കുന്നു. പൂർണ്ണമായിരിക്കുന്നു അതിലൊന്നും ചേർക്കുകയോ കുറക്കുകയോ ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല.
ഭരദ്വാജ മഹർഷിക്ക് ശാന്തിയാകുന്ന രസായനം കുടിച്ച പോലെ തോന്നി രാമനെ ദർശിച്ചപ്പോൾ. അതിനാലാണ് ഭരദ്വാജർ രാമന് ചിത്രകൂടം കാട്ടി കൊടുത്തിട്ട് പിന്നീട് തിരികെ പോയത് വാല്മീകി ആശ്രമത്തിലേയ്ക്കാണ് .വാല്മീകിയോട് ചോദിച്ചു എന്താണ് രാമന്റെ പിന്നിലെ രഹസ്യം. പട്ടാഭിഷേകം മുടങ്ങി രാജ്യം കൈവിട്ട രാജകുമാരൻ .എല്ലാ സുഖ സൗകര്യത്തോടും കഴിഞ്ഞിരുന്ന രാജകുമാരൻ. ജഡാധാരിയായി വനവാസത്തിന് വരേണ്ടി വന്നു എന്നിട്ട് ആ മുഖത്ത് എന്തൊരു നിറവാണ്. അലയില്ലാത്ത കടൽ പോലെ .
സമുദ്രസ്യ ഗാംഭീര്യം ,സ്ഥയ്ര്യം മേരോരിവ സ്ഥിതി ,അന്തശീതളത ച ഇന്ദോഹു
ഉള്ളിൽ കുളിർമ. തിരമാലയില്ലാത്ത കടൽ പോലെ അക്ഷോഭ്യമായ നില. ഇതിന്റെ കാരണം ആരാഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് വാല്മീകി വാസിഷ്ഠ രാമായണം ഉദ്ധരിക്കുന്നത്.
ചിത്രകൂടത്തിൽ പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ അവിടെ ചിത്രകൂട ഗിരിക്കടുത്ത് വാല്യവതി എന്ന നദി ഒഴുകുന്നു. വനത്തിനുള്ളിലേക്ക് കൂടുതൽ യാത്ര ചെയ്തപ്പോൾ സീത ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചു. സീതയോട് രാമൻ പറഞ്ഞു ഈ വനത്തിലാണ് ബ്രഹ്മ ഋഷികൾ എല്ലാം ഏകാന്തമായിരുന്നു ആത്മ ധ്യാനം ചെയ്യുന്നത്. സീത ചോദിച്ചു അരമനയെല്ലാം വിട്ട് ഈ വനത്തിൽ വരേണ്ടി വന്നതിൽ അങ്ങയ്ക്കു ദു:ഖമില്ലേ.രാമൻ പറഞ്ഞു ഇദം തു അമൃതം പ്രാഹുഹു . സീതേ ഇതു തന്നെയാണ് അമൃതം.
അരമനയിലെ രാജതന്ത്രത്തെ വച്ചു നോക്കുമ്പോൾ വനവാസം അമൃതമാണ്. സമാധിക്ക് ഭംഗമില്ലാതെ ഇരിക്കാം ഇവിടെ. ഏയ് സീതേ സമാധി എന്നാൽ ഏത് നിലയിലാണ് വികല്പമേ ഇല്ലാത്തത് ആ നിലയ്ക്കാണ് സമാധി എന്നു പറയുന്നത്. ഈ വനത്തിൽ ബാഹ്യമായ വികല്പങ്ങൾ നമ്മളെ ബാധിക്കില്ല. ഇഷ്ടമുള്ളതും ഇഷ്ടമില്ലാത്തതും ശത്രു മിത്രം ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല. ആ നിലയിൽ ഇരുന്ന് സമാധി അഭ്യസിച്ചാൽ പതിന്നാല് വർഷം കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് അയോദ്ധ്യയ്ക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ എല്ലാവരേയും വീണ്ടും കാണേണ്ടി വരുമ്പോൾ
ബ്രഹ്മചിത് ബ്രഹ്മ ഭുവനം
ബ്രഹ്മഭൂത പരമ്പരാഹ
ബ്രഹ്മാഹം ബ്രഹ്മ മത് ശത്രുഹു
ബ്രഹ്മ മത് മിത്ര ബാന്ധവ:
ഭൂതകാലത്ത് ആര് നമുക്ക് ബന്ധുവായിരുന്നുവോ, ഇഷ്ടമുള്ളവർ ,ഇഷ്ടമില്ലാത്തവർ ആര് വന്നു മുന്നിൽ നിന്നാലും നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിൽ ചിത് അനുഭവം ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്കു മനസ്സിലാകും ആ ഞാനെന്ന ഉണർവ്വ് പല പല പേരുകളിൽ അറിയപ്പെട്ട് നമുക്കു മുന്നിൽ നിൽക്കുകയാണെന്ന്.
ഞാൻ ആരെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉടനെ വരുന്ന ഉത്തരം എന്റെ പേര്, ഈ ജാതി, ഈ വർണ്ണം, ഈ ലിംഗം അങ്ങനെ പോകുന്നു വിവരണം. എപ്പോഴാണോ ഞാൻ എന്ന ഉണർവ്വ് ഇതിൽ നിന്നുമൊക്കെ മോചിതമാകുന്നുവോ അഥവാ ഈ വിശേഷണങ്ങൾ എല്ലാം ഇല്ലാതാകുന്നുവോ.
ബോധോ നിർവ്വാസനോ യസ്യ
ബോധത്തിൽ നിന്ന് വാസനയേ അകന്നാൽ
സജീവൻ മുക്ത ലക്ഷണ:
ആരുടെ ഉണർവ്വിലാണോ ഞാൻ ഇവൻ അവൻ എന്ന വ്യക്തിത്വം ഇല്ലാതിരിക്കുന്നത്. ആരാണോ ഉണർവ്വിൽ ആകാശം പോലെയിരിക്കുന്നത്.നിർലിപ്തനായിരിക്കുന്നുവോ അവന് വനത്തിലിരുന്നാലും അരമനയിലിരുന്നാലും ഒരു പോലെയാണ്.

വാല്മീകി രാമായണം അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-90

വാല്മീകി രാമായണം🍂
🌲അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-90🌲
ശ്രീ ശുക മഹർഷി ജനകനോട് ഒരിക്കൽ ചോദിച്ചു എങ്ങിനെയാണ് അങ്ങ് ഒരു ജ്ഞാനിയായിട്ട് ഇത്രയധികം ആൾക്കാരുടെ ഇടയിൽ കഴിയുന്നത്. ജനകൻ പറഞ്ഞു ഞാൻ ആൾക്കൂട്ടത്തിന് നടുവിലാണ് എന്നാൽ ഏകാന്തനാണ്.
അഹോ ജന സമൂഹേപി
ന ദ്വൈതം വശ്യതോ മമ
ആരണ്യം മിവ സംവൃത്തം
ക്വരതിം കരവാണ്യഹം
ഈ ജനസമൂഹത്തിൽ ദ്വൈതം ദർശിക്കാത്ത എനിക്ക് കാട് പോലെ നിശ്ചലമാണ് ചുറ്റും. സീത രാമനോട് പറഞ്ഞു എന്റെ പിതാവ് അരമനയിലും ഒരു യോഗിയെ പോലെയാണ് കഴിഞ്ഞത്. സീതയുടെ അറിവിനേയും തന്മയത്വത്തേയും രാമൻ യാത്രയിലുടനീളം പുകഴ്ത്തി കൊണ്ടേയിരുന്നു.
വിശ്വാമിത്ര മഹർഷി രാമന് കഥകൾ ചൊല്ലി കൊടുത്ത പോലെ കാട്ടിൽ രാമൻ സീതയ്ക്കും ലക്ഷ്മണനും കഥകൾ ചൊല്ലി കൊടുത്തു കൊണ്ടേയിരുന്നു. ഏകാന്തതയിൽ ആത്മ വിചാരം നടന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. ബ്രഹ്മ വിദ്യ വിചാരം നടന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.
നമ്മൾ എവിടെ തങ്ങും ലക്ഷ്മണാ. ഭരദ്വാജർ പറഞ്ഞ പർവ്വതം സമീപത്തു തന്നെ കാണുന്നുണ്ട് അവിടെ തങ്ങാം ജ്യേഷ്ഠാ. ശരി ലക്ഷ്മണാ നീ മുന്നിലും സീത നടുവിലും ഞാൻ പിറകിലായും നടക്കാം. കായ് കനികൾ പുഷ്പങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും സീത ചോദിച്ചാൽ എടുത്തു കൊടുത്തേയ്ക്കു.ഒരു കുറവും സീതയ്ക്കുണ്ടാകാതെ നോക്കാം.
യദ് യദ് ഫലം പ്രാർത്ഥയതേ
പുഷ്പം വാചനകാത്മജാം
തത് തത് പ്രയച്ഛ വൈദേഹ്യാം
എത്രാസ്യാ രമതേ മനഹാം
ആ കാട്ടിനുള്ളിൽ പോയി ലക്ഷ്മണൻ ഭംഗിയുള്ള ഒരു ചെറിയ കുടീരം ഉണ്ടാക്കുന്നു.പല മരങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള ഇലകളും തടിയുമുപയോഗിച്ച് സുന്ദരമായൊരു കുടീരം. രാമൻ ചോദിച്ചു ഇതെല്ലാം നീ എവിടെ നിന്ന് പഠിച്ചു ലക്ഷ്മണാ. ലക്ഷ്മണൻ പറഞ്ഞു സൃഷ്ടസ്ഥ്വം വനവാസായ.
അവർ ഗൃഹ പ്രവേശനം ചെയ്ത് പൂജയെല്ലാം ചെയ്ത് അഗ്നിക്ക് അർപ്പണങ്ങൾ ചെയ്ത് ഗൃഹബലി നടത്തി രാമൻ മന്ത്രങ്ങൾ ചൊല്ലി താമസം ആരംഭിച്ചു. ലക്ഷ്മണൻ അദ്ധ്വാനത്തിന്റെ ക്ഷീണത്താൽ ഗാഢമായി ഉറങ്ങി പോയി. രാമൻ വിളിച്ചുണർത്തി സൂര്യോദയത്തിൽ .
പ്രസുക് തസ്തു തഥോ ഭ്രാത്രാ
സമയേ പ്രതി ബോധിതഹാം
ജഹു തന്ത്രാം ച നിദ്രാം ച
പ്രസക്തം ച പരിശ്രമം
കോട്ടുവായിട്ട് എണീറ്റിരുന്നു ലക്ഷ്മണൻ. വാല്മീകി വളരെ സ്വാഭാവികമായാണ് എല്ലാം വിവരിച്ചിരിക്കുന്നത് .രാമനെല്ലാം ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നത് ലക്ഷ്മണനാണ്. കാരണം രാമനെ സേവിക്കുക എന്നതാണ് ലക്ഷ്മണന്റെ ജീവിത ലക്ഷ്യം.

Wednesday, 15 January 2020

വാല്മീകി രാമായണം അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-87

വാല്മീകി രാമായണം 🌹
💐അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം-87💐
ജ്ഞാനി ശിഷ്യനെ ബോധിപ്പിക്കുന്നു നിന്റെ സ്വരൂപം ആകാശം പോലെയാണ്. ഉപാധി , മനസ്സ്,ശരീരം ഒന്നും നിന്റെ ധർമ്മമല്ല.
അപ്രാണോഹി അമന: ശുഭ്ര:
പ്രാണൻ, ശരീരം, മനസ്സ് എല്ലാം ആകാശത്തിലെ മേഘങ്ങൾ പോലെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ആകാശത്തിന് ഒരു കോട്ടവും സംഭവിക്കുന്നില്ല. അതുപോലെ സ്വരൂപമാകുന്ന ആകാശത്ത് ശരീരം നിൽക്കട്ടെ ശരീരം മറയട്ടെ മനസ്സുദിക്കട്ടെ മനസ്സ് മറയട്ടെ അഭിമാനമുദിക്കട്ടെ അഭിമാനം മറയട്ടെ ഇതൊക്കെ ഉദിച്ചത് കൊണ്ട് ആകാശത്തിന് ഒന്നും സംഭവിക്കുന്നില്ല അത് മറയുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും നഷ്ടമാകുന്നുമില്ല.
സ്വരൂപമാകുന്ന ആകാശം ഉദിക്കാതെ മറയാതെ സദാ ഏക സ്വരൂപമായി അഘണ്ടമായി ആ ചിതാകാശം ഒന്നിനാലും സ്പർശിക്കപ്പെടാതെ നിത്യ അസ്പന്ദ സ്വരൂപമായി സിദ്ദ വസ്തുവായി ഇരിക്കുന്നു.
ആ സ്വരൂപം തന്നെയാണ് നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഞാൻ എന്ന ഉണർവിന്റെ രൂപത്തിൽ നിത്യ പ്രസിദ്ധമായിരിക്കുന്നത്. അഹം അഹം എന്ന പദത്തിലൂടെ നമ്മൾ കുറിക്കുന്ന വസ്തുവിന്റെ സത്യാവസ്ഥ ,പൊരുൾ, വാസ്തവത്തിലുള്ള സ്ഥിതി. അഹം പദത്തിന്റെ അർത്ഥം.
അഹമെന്നാൽ അഹങ്കാരമല്ല. അഹങ്കാരത്തിന്റെ സ്വരൂപത്തെ ആരാഞ്ഞു പോയാൽ അഹങ്കാരം മറയുകയും അഹം പദം അഥവാ ചിത് പദം ,ചിത് പദാർത്ഥം താനേ വിളങ്ങുന്നത് അറിയുവാൻ സാധിക്കും.
പുതിയതായി അപ്പോൾ വിളങ്ങുന്നതല്ല വിളങ്ങി കൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്. മനസ്സ് പ്രവർത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും വിളങ്ങുന്നു ,ബുദ്ധി പ്രവർത്തിക്കുമ്പോഴും വിളങ്ങുന്നു, അഹങ്കാരം ഉള്ളപ്പോഴും അത് പ്രകാശിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ സ്വയം പ്രകാശിക്കുന്ന വസ്തുവിൽ ശ്രദ്ധ പോകുമ്പോൾ എണ്ണി ഒടുങ്ങി സ്വയം പ്രകാശം തന്നെ സ്വയമേവ പ്രകാശപ്പെടുത്തുന്നു അഥവാ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
വിചാരം ഒടുങ്ങുന്നയിടത്ത് വിചാരം ചെയ്യുന്നവനും ഒടുങ്ങി വിശദമായ ബോധം ,വിശദമായ ഉണർവ് ,വിശദമായ ശാന്തി ,ശിവം ഹൃദയത്തിൽ പ്രകാശിക്കുന്നു. അതിനാണ് സമാധിയെന്നു പറയുന്നത്, ആത്മാനുഭവം എന്ന് പറയുന്നത്. അനുഭവം എന്നത് ആത്മാവിന്റെ സ്വരൂപമായിക്കുന്നു. ശരീരത്തിന് അനുഭവമില്ല പ്രതീതി മാത്രമാണുള്ളത്. മനസ്സിനനുഭവം ഇല്ല പ്രതീതി മാത്രമേയുള്ളു. ആത്മാ എപ്പോഴും അനുഭവ സ്വരൂപമായിരിക്കുന്നു. സന്ദേഹത്തിനിടമില്ലാതെ ഇരിക്കുന്നു.
ഈശ്വരൻ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് സംശയിക്കാം. വേറെ ലോകങ്ങൾ ഉണ്ടാ ഇല്ലയോ എന്ന് സംശയിക്കാം. എന്നാൽ തന്നിരുപ്പ് ആർക്കും സംശയിക്കാൻ സാധിക്കില്ല. തന്നിരുപ്പ് എല്ലാവർക്കും ഉണർവായി സദാ നിത്യ സിദ്ദമായിരിക്കുന്നു. ആ കേവല അനുഭവത്തെ സംശയിക്കാതിരിക്കുന്നത് എന്തു കൊണ്ട് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നില്ല എന്നത് ആശ്ചര്യം തന്നെയാണ്.

Thursday, 9 January 2020

വാല്മീകി രാമായണം-5

വാല്മീകി രാമായണം-5📖
ഗായത്രി മന്ത്രേത്താടെ തത്പദാർത്ഥദ്യോതകമായി രാമായണം ആരംഭിക്കുന്നു. തുടങ്ങുന്നത് ആശ്രമത്തിൽ ആണ് അരമനയിൽ അല്ല. ഒരു കാനനത്തിൽ ഗംഗയിൽ ചെന്ന് ലയിക്കുന്ന തപസാ നദി തീരത്തിൽ വാല്മീകി താപസനായി ഇരിക്കുന്നു.
തപസ്സെന്നാൽ എന്ത് . തപസ്സിന് ഒരുപാട് ലക്ഷണങ്ങൾ ഉണ്ട്. പല നിലകളിൽ തപസ്സിനെ വ്യാഖ്യാനം ചെയ്യാം. നിത്യാനുഷ്ഠാനത്തെ മുടങ്ങാതെ ചെയ്താൽ അത് തപസ്സാണ്. അവനവന്റെ ധർമ്മത്തെ കാമനയില്ലാതെ നിർവ്വഹിച്ചാൽ അതും തപസ്സാണ്.
മഹാഭാരതത്തിൽ ധർമ്മപുത്രന്റെ അടുക്കൽ തപസ്സെന്ത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞു തപസ്സ് സ്വധർമ്മ വർത്തിത്വം എന്ന്. സ്വധർമ്മം നിഷ്ഠയോടെ ചെയ്യുന്നത് തപസ്സ്. ആ ചാര്യർ ഭാഷ്യത്തിൽ തപസ്സെന്ത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞത് മനസ്സിശ്ച ഇന്ദ്രിയാണാം ച ഏകാഗ്രം പരമം തപ. മനസ്സും ഇന്ദ്രിയങ്ങളും ഏകാഗ്രമായിരിക്കുന്നത് തപസ്സാണ്. രമണമഹർഷി പറയുന്നത് അഹമപേതകം നിജ വിഭാനകം മഹതിതം തപഹ. ഞാൻ എന്നത് ഉദിക്കാതെ ഏത് പ്രകാശിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നുവോ ആ അവസ്ഥയിൽ നിലനിൽക്കുന്നതിനെ തപസ്സ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഉപനിഷത്തിൽ മുത്ഗലൻ എന്ന ഒരു ഋഷി പറയുന്നു സ്വാദ്ധ്യായം ചെയ്യുന്നതും അതിൽ അലിയുന്നതും ആണ് തപസ്സ് എന്ന്. സ്വാദ്ധ്യായം എന്നാൽ വേദപഠനമോ പുസ്തകത്തെ പഠിക്കുന്നതും മാത്രമല്ല അവനവനെ തന്നെ പഠിക്കുകയും തൻ സ്വരൂപത്തെ ഉണർത്തുകയും ചെയ്യുകയാണ് മുഖ്യമായ അദ്ധ്യയനം.
അങ്ങനെ സ്വാദ്ധ്യായമാകുന്ന തപസ്സ് ചെയ്തു കൊണ്ട് കാനനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു വാല്മീകി മഹർഷി.

വാല്മീകി രാമായണം-8

വാല്മീകി രാമായണം-8📖
ആ വനത്തിൽ തമസാ നദി കരയിൽ വാല്മീകി ആശ്രമം.
ഓം തപസ്വാദ്ധ്യായ നിരതം തപസ്വി വാക് വിധാം വരം നാരദം പരിപ പ്രച്ഛ വാല്മീകിർ മുനി പുംഗവം.
ഈ ശ്ലോകങ്ങൾ എല്ലാം വേദം പോലെ ശുദ്ധം തന്നെ ആണ് . ആദ്യമായി വേദത്തിൽ നിന്ന് അന്യമായി ഒരു ശ്ലോകം വരുന്നു. എന്നാൽ വാല്മീകിക്ക് പോലും അറിയില്ല എങ്ങനെ വരുന്നു എന്ന്. അദ് ദേഹം തപസ്വിയായി ഇരിക്കുന്നു. തപസ്സ് ചെയ്യുന്ന ഒരുവന് ഒരു സംശയം ഉണ്ടായാൽ അത് മാറ്റി കൊടുക്കേണ്ടത് ഭഗവാന്റെ ബാദ്ധ്യത ആണ്.
ഒരു കുഞ്ഞ് ജനിക്കുമ്പോൾ അതിന് അന്നം എവിടെ എന്നോ അമ്മ ആരെന്നോ അറിയില്ല. അത് ചുമ്മാ കരയും എവിടെന്നോ അന്നം വരും. പിന്നേയും കുറേ നാൾ കഴിയുമ്പോളാണ് പാല് തരുന്നത് അമ്മയെന്നറിയുന്നത്. ഇതു പോലെ ജ്ഞാനത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള വിശപ്പു വന്നു കഴിഞ്ഞാൽ എവിടെ നിന്നെങ്കിലും സപ്ലയ് വരും.
"സന്ദേഹമേ സന്ദേഹ തെളിതൽ താൻ". സംശയം വരുന്നത് അത് തീർക്കാൻ തന്നെയാണ്. നദി ഒഴുകി ഒരു കല്ലിൽ തട്ടുമ്പോൾ കുതിച്ചു കടക്കുന്നതു പോലെ ഒരു കുതിപ്പിനു വേണ്ടിയാണ് സന്ദേഹങ്ങൾ വരുന്നത്.സന്ദേഹം ഒരു വികല്പം. അജ്ഞാനം ഒരു വികല്പം വിപരീത ജ്ഞാനം ഒരു വികല്പം.
മഹർഷിമാരുടെ മനസ്സിൽ ഒരു സന്ദേഹം വന്നാൽ അത് അവരുടെ സങ്കൽപ്പമല്ല നിയതിയാണ് ആ സന്ദേഹത്തെ കൊണ്ടു വരുന്നത്.വ്യാസർക്കും ,വാല്മീകിക്കും സംശയം വന്നപ്പോഴൊക്കെ അത് തീർത്തു കൊടുക്കാൻ നാരദർ വന്നിരുന്നു. ഒരു നൂറ്റൻമ്പത് വർഷം മുൻമ്പ് ത്യാഗരാജ സ്വാമികൾക്കും സംഗീത വിഷയത്തിൽ ഒരുപാട് സന്ദേഹങ്ങൾ വന്നു. സംഗീത ലോകത്ത് ത്യാഗരാജ സ്വാമികൾ, മുത്തുസ്വാമി ദീക്ഷിതർ, ശ്യാമ ശാസ്ത്രികൾ ഇവർ മൂവരും ആണ് ഒറിജിനൽ. എന്തെന്നാൽ അവർ ചെയ്തതിനപ്പുറം ആർക്കും ചെയ്യാനില്ല. അതിന് കീഴെ നിന്ന് അവർ ചെയ്തതൊക്കെ മനസ്സിലാക്കുവാനും അനുകരിക്കുവാനും മാത്രമേ സാധിക്കൂ. രമണ മഹർഷി എത്തി ചേർന്ന അവസ്ഥയ്ക്കു മേലെ ആർക്കും എത്തിചേരാൻ സാധിക്കില്ല. അതിൽ നിന്ന് എന്തെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കി എടുക്കാം എന്നല്ലാതെ അത് പരിഷ്കരിച്ചെടുക്കുകയോ അതിനും മുകളിലായി നില കൊള്ളുകയോ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുവാനോ സാദ്ധ്യമല്ല. കാരണം എന്ത് മൂലസ്ഥാനത്തിൽ നിന്ന് വരുന്നോ അത് പൂർണ്ണമാണ്. അതിലേയ്ക്ക് ഒന്നും ചേർക്കുവാനോ എടുക്കുവാനോ സാദ്ധ്യമല്ല.
ത്യാഗരാജ സ്വാമികൾക്ക് ആരും സംഗീതം പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്തതല്ല. ബാലനായിരിക്കെ കരി കൊണ്ട് ചുവരിൽ എന്തോ എഴുതി വച്ചു. പിതാവ് രാമബ്രഹ്മം ചെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കീർത്തനമായിരുന്നു.
"വന്ദനമു രഘു നന്ദനാ സേതു ബന്ദനാ ഭക്ത ചന്ദനാ രാമാ വന്ദനമു രഘു നന്ദനാ"
ഇതാണ് ആദ്യത്തെ കീർത്തനം. അദ് ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് അത് വെങ്കടരമണ ഭാഗവതരെ കാണിച്ചു കൊടുത്തു. ഭാഗവതർക്കും ആശ്ചര്യം തോന്നി.അങ്ങനെ ഭാഗവതർ സ്വാമികൾക്ക് സംഗീത ബാല പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്തു.

വാല്മീകി രാമായണം-9

വാല്മീകി രാമായണം-9📖
ത്യാഗരാജ സ്വാമികളുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും പ്രവഹിക്കുന്ന സംഗീതം ഒരു സംഗീത ശാസ്ത്രം തന്നെയായി മാറി. അതിൽ അദ് ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്ന സന്ദേഹങ്ങൾ മാറ്റാൻ ഒരുനാൾ ഒരാൾ വന്നു. ആ മനുഷ്യൻ കുറച്ചു നേരം സ്വാമികളുമായി സംസാരിച്ചിരുന്നു. പിന്നീട് കൈയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ഗ്രന്ഥം നൽകി പറഞ്ഞു " വീട്ടിൽ വച്ചിരുന്ന ഒരു ഗ്രന്ഥമാണ് സ്വാമികൾക്കു ഉപകാരപ്പെടുമോ എന്ന് നോക്കൂ". താങ്കൾക്ക് സംഗീതം അറിയാമോ എന്ന് സ്വാമികൾ ആരാഞ്ഞു. അല്പം വീണ വായിക്കും. എന്റെ അമ്മ നന്നായി വീണ വായിക്കുമെന്ന് വന്നയാൾ പറഞ്ഞു. ഗ്രന്ഥം തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ സ്വാമികളുടെ എല്ലാ സന്ദേഹങ്ങൾക്കുമുള്ള ഉത്തരം അതിലുണ്ടായിരുന്നു. ആനന്ദം കൊണ്ട് ഹൃദയം നിറഞ്ഞ് നന്ദി പറയാൻ നോക്കിയപ്പോൾ വന്നയാളെ കാണാനുമില്ല. നാരദർ തന്നെയാണ് വന്നതെന്ന് സ്വാമികൾ അറിഞ്ഞു. സ്വന്തം ഗുരുവായി നാരദരെ സ്തുതിക്കുന്ന സ്വാമികളുടെ കീർത്തനങ്ങൾ ഉണ്ട്. സ്വന്തം അനുഭവങ്ങളാണ് അവർ കീർത്തനങ്ങളിലൂടെ പാടിയത്.
രമണമഹർഷിക്കും ഇതുപോലെ നടന്നിരിക്കുന്നു. ആരോ ഒരു ഗ്രന്ഥം വച്ച് പോയി എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ അരുണാചല മഹാത്മ്യം.
അങ്ങനെ നാരദർ എല്ലാവർക്കും ഗുരു ആയി ഇരിക്കുന്നു. നമ്മൾ കരുതുന്ന പോലെ കലഹമുണ്ടാക്കുന്ന ആളല്ല.
നാരം പരമാത്മ വിഷയകം ജ്ഞാനം ധതാതീഹി നാരദഹ
നാരദർ എന്നാൽ പരമാത്മ വിഷയത്തിൽ ഉപദേശം നല്കുന്നയാൾ എന്നർത്ഥം. ഈ ഉപദേശത്തെ സ്വീകരിക്കാൻ പ്രാപ്തിയുള്ളവരെ അന്വേഷിച്ചു നടക്കുന്നു നാരദർ.അങ്ങനെയാണ് നാരദർ വാല്മീകി ആശ്രമത്തിൽ വരുന്നത്.
തപസ്വാദ്ധ്യായ നിരതനായ നാരദർ തപസ്വിയായ വാല്മീകിയെ കാണുന്നു .നാരദരുടെ വൈഷിട്യം എന്തെന്നാൽ 'വാക് വിധാം വരം' വാക്കെന്നാൽ സ്ഥൂലമായ വാക്കെ നമുക്കറിയൂ എന്നാൽ വാക്ക് ദേവതയാണ് ,പ്രാണനാണ് ,ആത്മാവിന്റ സ്ഥൂലമായ രൂപം ആണ് എന്നത് ഋഷിമാർക്ക് അറിയാം. സത്വാരി വാക് പരിമിതാനി എന്ന് വേദം. വാക്കിന് നാല് പദങ്ങൾ. ആ നാല് പദങ്ങളും ഋഷിമാർക്കേ അറിയൂ. അതേ തൊക്കെയെന്നാൽ താനി വിദുർ ബ്രാഹ്മണാനി യേ മനീഷിണഹ. ഈ പദങ്ങളുടെ സ്ഥൂലമായ തുരീയമായ ചതുർത്ഥമായ വാക്ക് മനുഷ്യ വദന്തി. അതിന്റെ സൂക്ഷ്മമായ മണ്ഡലം ഋഷിമാർക്കേ അറിയൂ. ആ സൂക്ഷ്മമായ ഭാവം തൊട്ടറിഞ്ഞ് ഉണർന്ന നാരദർ ശബ്ദ ബ്രഹ്മത്തെ അറിഞ്ഞ നാരദർ. ശബ്ദ ബ്രഹ്മ പര ബ്രഹ്മ മമോഭേ ശാശ്വതി തനു: ഭഗവാൻ ഭാഗവതത്തിൽ പറയുന്നു ശുദ്ധ ചൈതന്യമായി ഞാൻ ഒരു ഭാഗത്ത് ഇരിക്കുന്നു മറ്റൊരു ഭാഗത്ത് ശബ്ദമായും.
ആദിയിലെ ശബ്ദ ബ്രഹ്മം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ആ ശബ്ദ ബ്രഹ്മം ഈശ്വരനോട് ചേർന്നിരുന്നു. ശബ്ദ ബ്രഹ്മം ഈശ്വരനായിരുന്നു.
വാക്കിന്റെ ആത്മാവിനെ തൊട്ടറിഞ്ഞ നാരദരെ നോക്കി വാല്മീകി ചോദിച്ചു.

വാല്മീകി രാമായണം-18

വാല്മീകി രാമായണം-18📖
ഋഷിമാർ എപ്പോഴും ദാർശനികരാണ് .ചുറ്റുമുള്ളതിനെ ദർശിക്കുമ്പോൾ അവനവനെ തന്നെയാണ് അവർ ദർശിക്കുന്നത്. ചുറ്റും കാണുന്നതു കൂടാതെ അവർ അവരുടെ ശരീരവും മനസ്സും ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങൾ കൂടി ദർശിക്കുന്നു.
രമണമഹർഷിയ്ക്ക് ഒരിക്കൽ ഒരു ശ്ലോകം ഉള്ളിൽ നിന്ന് വന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു. 'കരുണയാലെന്നേ' .. എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ശ്ലോകം എത്ര അവഗണിച്ചിട്ടും തള്ളി മാറ്റിയിട്ടും ഉള്ളിൽ വന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു. കരുണയാലെന്നൈ ആണ്ട നീ എനക്കും കാക്ഷിതം തരുളയെ ... ഈ ശ്ലോകം അദ് ദേഹത്തെ വിടാതെ പിടിച്ചപ്പോഴാണ് അത് എഴുതി വെച്ചത്. എഴുതാൻ താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിലും അത് ഉള്ളിൽ നിന്ന് വരുന്നു.
ഇത്തരത്തിൽ ലൗകികമായ ഈ ദൃശ്യത്തെ കണ്ട് വാല്മീകിയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഒരു ശ്ലോകം വന്നതിൽ അദ്ദ്ദേഹം തന്നെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. ശോകം ശ്ലോകമായി മാറി.
പാദ ബദ്ധോ അക്ഷര സമഹ
തന്ത്രീ ലയ സമന്വിതാ
ശോകാർത്ഥസ്യ പ്രവർത്തോമേ
ശ്ലോകോ ഭവതു നാന്യതാ
പാദം നാലക്ഷരം വച്ച് മുപ്പത്തി രണ്ടക്ഷരം കൃത്യമായി വന്നിരിക്കുന്നു. ശ്ലോകം കേട്ടാൽ തമ്പുരു ശ്രുതി പശ്ചാത്തലത്തിൽ കേൾക്കുന്ന പോലെ തോന്നും. ഇത് കേട്ടതും ശ്ലോകമാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ഭരദ്ധ്വാജൻ മനപാഠമാക്കി. രാമായണം എന്ന മധു വാല്മീകിയുടെ വദനത്തിൽ ഉണ്ടായതും ഭരദ്ധ്വജൻ എന്ന വണ്ട് അത് പാനം ചെയ്തു ആവർത്തിച്ച് ചൊല്ലി കൊണ്ടിരുന്നു.
അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ എല്ലാം പൂർത്തിയാക്കി ഗുരുവും ശിഷ്യനും തിരികെ ആശ്രമത്തിൽ വന്നപ്പോൾ അവിടെ ബ്രഹ്മാവ് പ്രകാശിച്ചു നിൽക്കുന്നു. വാല്മീകിക്ക് ഇത്തരത്തിൽ ശ്ലോകം ഉള്ളിൽ ഉദിച്ചത് രാമായണം എന്ന മഹാചരിതം രചിക്കുന്നതിനു വേണ്ടിയാണെന്ന് ബോധിപ്പിച്ചു.
കണ്ടറിയണമെന്നില്ല പഠിച്ചറിയണമെന്നില്ല ഒരു രഹസ്യ താക്കോൽ വച്ച് തുറന്നാൽ എന്ത് രഹസ്യങ്ങൾ വെളിയിൽ ഉണ്ടോ അതെല്ലാം അറിയും. One stroke knowledge. പ്രകൃതിയിൽ എന്താണില്ലാത്തത് എന്തും പ്രകൃതിയിൽ നിന്ന് എടുക്കാവുന്നതാണ്. അതു കൊണ്ട് രാമായണ ചരിതത്തിൽ എന്ത് രഹസ്യങ്ങളുണ്ടോ അറിയുന്നതും അറിയാത്തതുമായ എല്ലാം നിങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ തെളിയും.ഇതു വെറും കാവ്യമോ സാഹിത്യമോ അല്ല സത്യവാക്കാണ് രാമായണ ചരിതം മുഴുവനും ഒരു വാക്ക് പോലും കളവല്ല.

വാല്മീകി രാമായണം-19

വാല്മീകി രാമായണം-19📖
ന തേ വാക് അമൃതാ കാവ്യേ കാചി തത്ര ഭവിഷ്യതി. രാമായണ ചരിതത്തിൽ ഒരക്ഷരം പോലും കളവല്ല സത്യവാക്യമാണ് അതിനാൽ ഗുരു രാമ കഥാം പുണ്യാം ശ്ലോക ബദ്ധാം മനോരമാം . തുളസീദാസ് എഴുതിയ രാമായണം ആദ്യം സംസ്കൃതത്തിൽ ആയിരുന്നു അത് കുറെ കളവ് പോയപ്പോൾ ഒരിക്കൽ സ്വപ്നത്തിൽ പരമശിവൻ വന്ന് രാമായണ ചരിതം ഹിന്ദിയിൽ എഴുതാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. അങ്ങനെ സാധാരണ പ്രാദേശിക ഭാഷയിൽ അദ് ദേഹം എഴുതി. രാമായണത്തിന് പൗലസ്ത്യ വധം എന്നും സീതായാഹ ചരിതം മഹത് ( സീതയുടെ കഥ ) എന്നും പേരുണ്ട്.
അയോദ്ധ്യ എന്ന ഒരു രാജധാനി അവിടെ ദശരഥൻ എന്ന രാജാവ് ഇക്ഷ്വാകൂ വംശജൻ. ഇക്ഷ്വാകൂ വംശത്തിൽ എല്ലാവരും ജ്ഞാനികൾ ആയിരുന്നു. സൂര്യനിൽ നിന്നും ജ്ഞാനത്തെ പ്രാപിച്ചവർ. ഖട്വാംഗൻ , ദിലീപൻ, ഭഗീരഥൻ എല്ലാവരും ഈ വംശത്തിൽ പിറന്നവരാണ്. ഈ രാജാക്കൻമാരെ കുറിച്ച് വളരെ അഭിമാനത്തോടെ നമുക്ക് സംസാരിക്കുവാൻ കഴിയും. കാരണം അവർ രാജഋഷികൾ ആയിരുന്നു.ഇപ്പോഴുള്ള ഭരണാധികാരികളെ കുറിച്ച് അങ്ങനെ സംസാരിക്കുവാൻ കഴിയുമോ.
രാജഭരണം ചെയ്യുന്നു ദശരഥൻ. പുത്ര ഭാഗ്യം ഇല്ലാതെ ദു:ഖിതനായിരുന്ന ദശരഥനോട് സുമന്ത്രർ പറയുന്നു രാജാവിന് പുത്രൻ ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ ഉണ്ടാകരുത്. രാജ്യം അനാഥമാകുത്. നല്ല കാര്യങ്ങളെല്ലാം നടന്നു പോകണമെങ്കിൽ ആ പരംമ്പരയിൽ നല്ല പുത്രഭാഗ്യം ഉണ്ടാകണം. അപ്പോഴേ ആ പരംമ്പര നിലനില്കൂ. താങ്കൾ അതിനായി പുത്രകാമേഷ്ടി യാഗം ചെയ്യണം. ഋഷി ശൃംഗനെ കൂട്ടി കൊണ്ടു വന്നു പുത്രകാമേഷ്ടി യാഗം ചെയ്യണം. അതിനു വേണ്ടിയുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ എല്ലാം ചെയ്തു തുടങ്ങി. ആയുർ വേദത്തിലെ കശ്യപ സംഹിതത്തിൽ പുത്ര കാമേഷ്ടി യാഗത്തെ കുറിച്ച് വിസ്താരമായി പറയുന്നു. അതിൽ നിന്ന് മനസ്സിലാകും ആയുർവേദവും വേദവും എത്ര ഇഴുകിച്ചേർന്നിരിക്കുന്നു എന്ന്.

വാല്മീകി രാമായണം-21

വാല്മീകി രാമായണം-21📖
ഭഗവാൻ അവതരിക്കുന്നതിന് മുൻമ്പായി ദേവതകൾ പല പല യോനികളിൽ വന്ന് പിറന്നു. ചിലർ കുരങ്ങ് യോനിയിൽ ചിലർ മനുഷ്യ യോനിയിൽ. എല്ലാം ശ്രേഷ്ഠവും ദിവ്യയുമായ ജന്മങ്ങൾ. അവരെ descendants of divinity എന്ന് വിളിക്കാം.
ഒരു പ്രത്യേക കാരണത്താൽ പ്രകൃതിയിൽ ഇത്തരത്തിൽ പ്രത്യേക അവതാരങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നു. പ്രകൃതിയുടെ ആവശ്യത്തിനനുസരിച്ച് ഓരോ സപ്ലൈ ഉണ്ടാകും. ചില സമയത്ത് അപ്രതീക്ഷിതമായി നമ്മുടെ വീട്ടു പറമ്പിൽ കുറുന്തോട്ടി കീഴാർനെല്ലി എല്ലാം കിളിച്ച് നിൽക്കുന്നതു കാണാം. എങ്ങനെ വന്നു എന്നറിയില്ല. എന്നാൽ അതിന് ആവശ്യക്കാർ എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാകും. മഞ്ഞപിത്തത്തിന് കീഴാർനെല്ലി വളരെ നല്ലതെന്ന് പറയും. അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഒരു വാക്യൂം വന്നാൽ അതിൽ കാറ്റു വന്ന് നിറയുന്നു. പ്രകൃതിയിൽ ഏതെങ്കിലും തരത്തിൽ അസന്തുലിതാവസ്ഥ വന്നാൽ ദു:ഖം വന്നാൽ അത് നികത്താൻ പലതും അവതരിക്കും ചിലപ്പോൾ ഭഗവാൻ തന്നെ അവതരിക്കും. സ്വേച്ഛോപാദക് പ്രതക് വപുഹു.
എല്ലാ കുഞ്ഞുങ്ങളും ഒരു പ്രാർത്ഥനയോടെ വേണം ജനിക്കാൻ. സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ പറയും "That child wich is not the result of a prayer is a curse to humanity." ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടാകാൻ പ്രാർത്ഥന ചെയ്ത് ഭക്തിയോടെ പിറക്കണം. അൻമ്പോടെ പിറക്കണം. അപ്പോൾ ആ കുഞ്ഞ് ലോകത്തിനനുഗ്രഹമാകും.
ദശരഥ മഹാരാജാവ് ഋഷിമാരോടായി പറയുന്നു. ഒരു തെറ്റും ഇതിൽ വന്നു ഭവിക്കരുത് .യാഗം നടക്കുമ്പോൾ ആരും പട്ടിണി ആകരുത്. വസ്ത്രധാനം നടക്കണം. ഭക്ഷണമെല്ലാം മല പോലെ കൂട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നു. എല്ലാ സുഖ സൗകര്യങ്ങളും നല്കണം. ഒരു പാട് ദാന കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യണം. മന്ത്രം ജപിക്കുന്നവരോടും പറഞ്ഞു വിധി പ്രകാരം ജപിക്കണം ഒരു തെറ്റും ഉണ്ടാകരുത്. വിധി ഹീനസ്യ യജ്ഞസ്യ സദ്യകർത്താ വിനശ്യതി. നിങ്ങൾ വിധി ഹീനമായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ അത് യജമാനനായ എന്നെയാണ് ബാധിക്കുക. അതിനാൽ ജാഗ്രതയോടെ ചെയ്യണം.
ആ മഹായാഗത്തിൽ ആഹൂതികളെല്ലാം അർപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ജ്യോതി ശാസ്ത്രം മാംഗല്യം നടക്കാൻ മാത്രമല്ല ഏതൊക്കെ ഇഷ്ടികൾക്ക് ഏതൊക്കെ സമയങ്ങളിൽ എന്തൊക്കെ ഹവിസുകൾ അർപ്പിക്കണം എന്ന് വരെ വിശദീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ കാലഘട്ടത്തിൽ ഓരോ ഹവിസ് അർപ്പിക്കുമ്പോൾ അഗ്നിയിൽ നിന്നും ഒരു ജ്യോതിർ രൂപം പുറത്തേയ്ക്കു വരും. പ്രാജാപത്യ പുരുഷൻ ആണത്.
Nochurji 🙏🙏

വാല്മീകി രാമായണം-31

വാല്മീകി രാമായണം-31📖
തരഭോപിഹി ജീവന്തി
ജീവന്തി മൃഗ പക്ഷിണ:
സജീവതി മനോയസ്യ
മനനേ നൈവ ജീവതി
രാമൻ ചോദിക്കുന്നു പിതാവിനോടായും ഗുരുനാഥനോടായും.മരങ്ങൾ ജീവിക്കുന്നു, പക്ഷിമൃഗാദികളും ജീവിക്കുന്നു, മനുഷ്യനും ജീവിക്കുന്നു. എന്നാൽ മനനം ചെയ്യാത്ത മനുഷ്യന് ജീവിതം കൊണ്ട് എന്തു പ്രയോജനം. ആ തത്ത്വത്തിലേയ്ക്ക് ഉണരാത്ത മനുഷ്യൻ ഈ ഭൂമിയ്ക്ക് തന്നെ ആപത്താണ്. പക്ഷികളേയും മൃഗങ്ങളേയും ഒന്നും ജീവിക്കാൻ അനുവദിക്കില്ല അങ്ങനെയുള്ള മനുഷ്യൻ. പ്രകൃതിയ്ക്ക് ദ്രോഹം ചെയ്യുന്നു എന്നു മാത്രമല്ല അവർ ഭസ്മാസുരനെ പോലെ സ്വയം ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുന്നു. ശാസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം അറിയാമെങ്കിലും ഭാരമാണ് എല്ലാം.
ഭാരോ അവിവേകിന ശാസ്ത്രം
ഭാരോ ജ്ഞാനം ചരാഗിണ:
അശാന്തസ്യ മനോഭാര:
ഭാരഹ അനാത്മ വിധ: വപുഹു
വിവേകമില്ലാത്തവന് ശാസ്ത്രം ഭാരം. മനസ്സ് എപ്പോഴും വിഷയങ്ങളിൽ രമിക്കുകയാണെങ്കിൽ ശാസ്ത്രം ഭാരമാകും. ശാന്തിയില്ലെങ്കിൽ മനസ്സ് ഭാരം. ആത്മാവ് ഉണരാത്തവന് ശരീരമേ ഭാരം. നമ്മുടെ ജീവിതം നീരിക്ഷിച്ചാൽ ശരീര ചിന്തയാണ് നമ്മുടെ തലയിൽ കൂടി എപ്പോഴും ഓടുന്നത്. ജാഗ്രതരായിരിക്കണം. ചുവരുണ്ടെങ്കിലെ ചിത്രം വരയ്ക്കാനാകു. മരണ സമയത്ത് പോലും കൃതജ്ഞത തോന്നുന്നതിന് പകരം ഇനിയും നല്ല ശരീരങ്ങൾ ലഭിക്കാൻ അനുഗ്രഹം തേടുന്നു. ഇങ്ങനെ ആത്മാവിനെ അറിയാതെ ശരീരം ഒരു ഭാരമായി മാറുന്നു.

വാല്മീകി രാമായണം-33

വാല്മീകി രാമായണം-33
വിശ്വാമിത്രൻ പറയുന്നു വസിഷ്ഠ മഹർഷിയോട് താങ്കൾ തന്നെ ഉപദേശിച്ചാലും രാമനെ. ആ ബ്രഹ്മവിദ്യ രാമന് ഉപദേശിച്ച് കൊടുത്താലും. വാല്മീകി രാമായണം ഇരുപത്തിനാലായിരം ശ്ലോകം യോഗാവസിഷ്ഠം മുപ്പത്തിയാറായിരം ശ്ലോകം. രണ്ടും ചേർന്ന് അമ്പത്തിയാറായിരം ശ്ലോകം ആണ് വാല്മീകി കൃതം എന്ന് പ്രസിദ്ധം. യോഗാവസിഷ്ഠം മുപ്പത്തിരണ്ടായിരം ശ്ലോകം രാമന് വസിഷ്ഠ മഹർഷി ഉപദേശിച്ചപ്പോൾ ഹിമാലയത്തിലുള്ള ചില സിദ്ധൻമാരും അതു ഗ്രഹിച്ചു. സിദ്ധൻമാർ ഗ്രഹിച്ചത് വാസിഷ്ഠം എന്ന പേരിൽ വേറെ രഹസ്യ ഗ്രന്ഥമായി അറിയപ്പെട്ടു. വാല്മീകി രാമായണത്തിനൊപ്പം അറിയപ്പെടാതിരുന്നു.
രാമനെ നന്നായി ഒരുക്കി വിശ്വാമിത്ര മഹർഷിയോടൊപ്പം പറഞ്ഞയക്കുന്നതിനായി.തലയിൽ ഒരു കുട്ടി കിരീടം വച്ച് ,ആഭരണങ്ങൾ ചാർത്തി, കൈയ്യിൽ വില്ല് വച്ചു കൊടുത്ത്, ലക്ഷ്മണനെ വിളിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും ലക്ഷ്മണനും രാമന്റെ കൂടെയിറങ്ങി.
വിശ്വാമിത്രോ യയ വഗ്രേ
തഥോ രാമോ മഹായശ:
കാക പക്ഷ ധരോ ധൻവി
തംച സൗമിത്രി രൺവഗാത്
അയോദ്ധ്യയിൽ മുഴുവൻ വിശ്വാമിത്ര മഹർഷി വന്ന വാർത്ത പരന്നിരിക്കുന്നു. ദശരഥന്റ അരമനയിൽ നിന്ന് വിശ്വാമിത്ര മഹർഷി പുറത്തേയ്ക്ക് വരുന്നതും കാത്ത് രണ്ട് വരിയിലും കടൽ പോലെ ജനങ്ങൾ തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
മുന്നിൽ നടക്കുന്നു വിശ്വാമിത്രൻ പിറകെ ധനുസ്സ് പിടിച്ച് സ്കൂൾ മാസ്റ്ററുടെ പിന്നിൽ കുട്ടി നടക്കുന്ന പോലെ രാമൻ. അതിനും പിറകിൽ ധനുസ്സേന്തി ലക്ഷ്മണൻ. വിശ്വാമിത്ര മഹർഷിയുടെ തപ ശക്തിയുടെ പ്രഭാവം ഒരു ഭാഗത്ത് പിറകെ തീപ്പൊരി പോലെ കണ്ടാൽ ഇമ്പം തോന്നുന്ന രാമ ലക്ഷ്മണൻമാർ. അവരെ കണ്ട് അനങ്ങാതെ നിശ്ശബ്ദരായി ഹൃദയം കണ്ണിൽ വച്ച് നോക്കി നിന്നു ജനങ്ങൾ.